Any Border. Tom I recenzja

Książkę otrzymałam z klubu recenzenta serwisu nakanapie.pl za co bardzo dziękuję, ponieważ obecnie jestem bardzo zabiegana a ta powieść była bardzo miłą odskocznią od codzienności (pech chciał, że szybko skończyłam ją czytać i czuję niedosyt ;))

Na trzysta dwudziestej drugiej stronie znajdziemy bardzo piękny cytat od którego chciałabym rozpocząć moje rozważania po przeczytaniu powieści:

Tak w skrócie co ma wspólnego ten cytat z treścią książki, Anastazja i Giorgio spotykają się na lotnisku. Na skutek różnych splotów wydarzeń nawiązuje się między nimi dialog. Po powrocie kobiety do Włoch, ta spotyka się z mężczyzną. Jest nim bardzo oczarowana. Jednak nie wie, że mężczyzna chce z niej zrobić swoją płatną kochankę, którą miałby na wyłączność. Ale jak wiadomo życie pisze różne scenariusze i tak para zakochuje się w sobie (ale wyznają sobie to dopiero pod sam koniec powieści). Zamiast płatnej kochanki, Giorgio znalazł miłość o której nawet nie wiedział, że marzy a Anastazja znalazła ojca dla swoich synków oraz mężczyznę, który troszczył się o nią i dał jej poczucie bezpieczeństwa.

Między kochankami jest spora różnica wieku (Anastazja jest młodsza od syna Giorgio). Jest to dosyć ciekawe, ponieważ powieść pokazuje jak dojrzały, konserwatywny mężczyzna, którego zarówno małżeństwo jak i życie zaplanowała tradycja rodzinna, zakochując się w Anastazji jest w stanie zmienić swoje poglądy. Dzięki rozmowom z kobietą, która na swój wiek jest bardzo dojrzałą osobą, Giorgio zmienia swój światopogląd. Zaczyna akceptować orientację seksualną swojego syna, z którym zaczyna powoli się dogadywać. Rozstaje się również ze swoją żoną, której nie kochał.

To idealna powieść na pokazanie tego, że miłość faktycznie nie zna granic i, że dla niektórych warto się zmienić, ponieważ oni pokazują nam nasze niedoskonałości. Cała lektura jest napisana łatwym do zrozumienia językiem, wszystkie rozdziały czyta się bardzo płynnie. Minusem jest na pewno to, że nie podoba mi się rozwój relacji między Giorgiem a Anastazją. Dla mnie to było zbyt chaotyczne, zwłaszcza na końcu, gdzie mieliśmy dany bieg wydarzeń, który nagle odwrócił się o 180 stopni. Końcówka moim zdaniem skończyła się za szybko. Brakowało jej tego czegoś, co zachęciłoby do dalszego zgłębiania losów bohaterów. To z pewnością bym dopracowała. Mimo to wielki szacun z pomysł na powieść. Jeszcze z takim "połączeniem" bohaterów się nie spotkałam, co daje z pewnością duży plus.

Zachęcam do przeczytania i do wyrażenia własnej opinii na temat tej powieści o której można by rozmawiać godzinami :)