(Nad)Zwyczajni recenzja

Barbara Paszkowska w swojej powieści "(Nad)Zwyczajni" zabiera czytelników w podróż przez emocjonalne zawirowania, trudne wybory oraz codzienne zmagania dwóch młodych mężczyzn – Marcina i Pawła. To historia o poszukiwaniu akceptacji, mierzeniu się z własnymi lękami i odkrywaniu, czym jest prawdziwa miłość. Autorka z niezwykłą wrażliwością rysuje portrety bohaterów, oddając ich wewnętrzne rozterki i zmieniające się uczucia. Powieść porusza ważne, choć często pomijane tematy – samotność, wpływ traum na psychikę człowieka oraz siłę relacji międzyludzkich.

Marcin i Paweł to młodzi ludzie, których życie nie oszczędzało. Marcin dorastał w niewielkiej miejscowości, gdzie jego odmienność nie była akceptowana. Relacja z ojcem, który nie potrafił zaakceptować jego tożsamości, zmuszała go do ukrywania prawdziwego siebie. Rozpoczęcie nauki na wojskowej uczelni miało być dla niego szansą na nowe życie. Szybko jednak okazało się, że presja otoczenia i konieczność dopasowania się do surowych zasad wojskowego świata jedynie pogłębiają jego wewnętrzne rozdarcie.

Z kolei Paweł, przyszły ratownik medyczny, boryka się z trudną przeszłością. Zdrada, której doświadczył, odcisnęła na nim głębokie piętno, a ataki paniki stały się jego codziennością. Mimo tych problemów Paweł stara się być wsparciem dla swojej rodziny, opiekując się chorą babcią. Choć w jego życiu powoli zaczyna panować równowaga, wciąż obawia się ponownego zaangażowania emocjonalnego.

Los sprawia, że ścieżki Marcina i Pawła krzyżują się. Znajomi przedstawiają ich sobie, a między nimi rodzi się nić porozumienia. Choć początkowo wydaje się, że różnią się niemal we wszystkim, z czasem okazuje się, że więcej ich łączy, niż dzieli. Jednak budowanie związku nie jest proste – obaj dźwigają bagaż trudnych doświadczeń, a ich przeszłość rzuca cień na przyszłość.

Jednym z największych atutów książki jest sposób, w jaki Paszkowska prowadzi narrację. "(Nad)Zwyczajni" to powieść, która wciąga od pierwszych stron. Język jest prosty, ale jednocześnie pełen emocji, co sprawia, że historia Marcina i Pawła wydaje się niezwykle autentyczna. Dialogi brzmią naturalnie, a opisy nie są przesadnie rozbudowane – autorka skupia się na uczuciach i relacjach, pozwalając czytelnikowi poczuć to, co przeżywają bohaterowie.

Paszkowska umiejętnie kreśli portrety psychologiczne postaci. Zarówno Marcin, jak i Paweł są wielowymiarowi, mają swoje lęki, wątpliwości i marzenia. Nie są przedstawieni jako idealni – popełniają błędy, czasem nie potrafią poradzić sobie z własnymi emocjami, co sprawia, że stają się jeszcze bardziej wiarygodni.

Powieść dotyka wielu istotnych kwestii. To nie tylko historia miłosna, ale przede wszystkim opowieść o poszukiwaniu siebie i swojego miejsca w świecie. Marcin zmaga się z wewnętrznym konfliktem, próbując znaleźć równowagę między tym, czego oczekuje od niego otoczenie, a tym, kim naprawdę jest. Paweł z kolei musi nauczyć się na nowo ufać innym i zaakceptować swoją przeszłość.

Autorka porusza również temat wpływu wychowania i społecznych oczekiwań na życie człowieka. Marcin dorastał w środowisku, które nie dawało mu przestrzeni na bycie sobą, co miało ogromny wpływ na jego samoocenę i późniejsze wybory. Paszkowska nie unika trudnych tematów – pokazuje, jak brak akceptacji może prowadzić do wewnętrznej walki i jak trudno jest wyrwać się z tego schematu.

Jednak mimo poruszanych trudności książka nie jest pesymistyczna. Wręcz przeciwnie – to historia, która daje nadzieję. Pokazuje, że każdy zasługuje na szczęście i że warto walczyć o siebie, nawet jeśli droga do tego nie jest łatwa.

"(Nad)Zwyczajni" to książka, która porusza, skłania do refleksji i nie pozwala o sobie zapomnieć. Barbara Paszkowska stworzyła historię pełną emocji, w której każdy może odnaleźć cząstkę siebie. To powieść o miłości, przyjaźni, poszukiwaniu własnej tożsamości i mierzeniu się z przeszłością.

Czy Marcin i Paweł odnajdą swoje miejsce w świecie? Czy nauczą się ufać sobie nawzajem i zaakceptują własne uczucia? Odpowiedzi na te pytania można znaleźć w tej pięknie napisanej, poruszającej historii.

To książka dla każdego, kto ceni literaturę obyczajową z głębokim przesłaniem. "(Nad)Zwyczajni" udowadniają, że w codzienności kryje się niezwykłość – wystarczy tylko odważyć się ją dostrzec.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.