Sekretna kolacja recenzja

Dante i jego trojka przyjaciół przyjeżdżają do wielkiego miasta, by zacząć dorosłe życie. Trwa kryzys i nie ma perspektyw na przyszłość. Do beznadziejnej sytuacji dochodzi jeszcze olbrzymi dług i brak pomysłu na spłatę. Pod wpływem żartu rodzi się pomysł, a wraz z nią idą konsekwencje. Sekretna kolacja dla kanibali, którzy są gotowi zapłacić każdą cenę za ludzkie mięso. Miał być to tylko jeden raz, ale czy na pewno?

"Czuję, że w tamto popołudnie stałem się potworem. Pozbyłem się resztek człowieczeństwa i zanurzyłem w studnię cierpienia, z której nie było powrotu."

Nie czytałam "Dziewczyny w walizce" i dzięki tej książce już na pewno tego nie zrobię. "Sekretna kolacja" jest nudną, ohydną i przewidywalną lekturą. Montes ma potencjał, jednak sam styl też nie zachwyca. Nie rozumiem tych pochwał, jakie otrzymuje autor tej śmieszno-obrzydliwej historyjki. I choć sam pomysł jest interesujący, to całość ani trochę mi się nie podobała.

Nie polubiłam ani jednego bohatera. Dante był tchórzem, naiwniakiem i durniem. Śmiać mi się chciało, że ten głupek, dla którego duma była ważniejsza od ludzkiego życia nie dostrzegł tak wielu, prostych rzeczy. Jego kolesie wcale nie byli lepsi. I kiedy Montes w epilogu chciał czytelnika zszokować, ze mną mu się to nie udało.
Serio? Tylko na tyle cię stać?