Miasteczko Anterrey. Znamię recenzja

"Miasteczko Anterrey. Znamię" Daniela Radziejewskiego przenosi nas do tytułowej miejscowości, w której spotykamy zdezorientowanego pisarza z amnezją wsteczną. Utrata pamięci sprawiła, że nie wie kim jest on sam, a tym bardziej tajemnicza kobieta, która się nim opiekuje. W tym samym czasie w tym pozornie nudnym miasteczku dochodzi do tajemniczych zniknięć oraz straszliwych zbrodni. Detektyw prowadzący śledztwo angażuje się w nie odrobinę zbyt mocno z osobistych pobudek. Jaki będzie finał jego poszukiwań?
🍁 Książka zapowiadała się z początku bardzo ciekawie. Mamy tu interesującą zagadkę kryminalną, której rozwiązanie chce się jak najprędzej poznać. Są też niewyjaśnione sprawy z przeszłości, mroczne tajemnice. Czytając odczuwamy atmosferę niepokoju, napięcia, jak w thrillerze - potęgują ten stan opisy makabrycznych zbrodni, nad wyraz brutalnych morderstw. Świetnie został opisany wątek pisarza, który po wypadku zmaga się z amnezją i próbuje odkryć, kim jest i co tak naprawdę wydarzyło się tuż przed jego upadkiem z brzegu morza. Niestety, mam wrażenie, że autor poruszył w powieści tak wiele wątków, że po prostu nie bardzo miał pomysł na ich zgrabne wplecenie w całość. Pojawia się na przykład temat tajemniczej organizacji promującej rodzenie wyłącznie zdrowych dzieci, ale nie zostaje on poprowadzony do końca - rozmywa się nagle na kartach książki. Również postać starego Indianina i jego mrocznych, metafizycznych wizji wydaje się nie do końca spójna z całością powieści (a szkoda, bo mógłby to być ciekawy temat przewodni - a przecież "Znamię" zawarte w tytule właśnie do tych wizji się odnosi). Niemniej jednak książkę czyta się dobrze i szybko, jej akcja wciąga, ale... po zakończeniu odczuwamy pewien niedosyt. Szkoda...