Miała umrzeć recenzja

Ada z przeszłości i Lena z teraźniejszości. Dwie młode dziewczyny.
Ada ma złe relacje z rodzicami. Rodzicami, którzy w ogóle nie interesują się potrzebami swoich dzieci. Jej myśli krążą wokół śmierci, ale musi walczyć, by zapewnić opiekę młodszej siostrze. Ma kilku znajomych, którzy mogłoby się zdawać, pozwalają jej zachować namiastkę normalności. Ich forma spędzania wolnego czasu jest niebezpieczna i doprowadza do tragedii.
Lena uzdolniona artystka. Wiedzie na pozór szczęśliwe życie. Czuje się samotna pomimo przyjaciół i chłopaka przy boku. Brak jej wspomnień dzieciństwa. Czasami powracają w pamięci urywki zdarzeń i koszmary senne. Ciotka, która ją adoptowała nie chce rozmawiać o rodzicach, o tym co było. Pewnego dnia na jej wernisażu pojawia się tajemniczy człowiek w przebraniu klauna. Rozpala iskrę nadziei na poznanie przeszłości. Nagła śmierć mężczyzny sprawia, że Lena sama próbuje poznać sekrety swojej rodziny.

Po raz kolejny Ewa Przydryga zapewniła mi ogrom emocji. Książka poruszyła każdą część mojej duszy.
Dramat dzieci, rodziny. Dzieciństwo ma istotny wpływ na nasz charakter, nasze życie. To wtedy kształtuje się nasza postawa. I te korzenie budują naszą przyszłość.
Autorka zadbała o każdy szczegół, by poczuć tą historię pełną bólu, cierpienia, strachu. A cierpienie dzieci porusza szczególnie. Bohaterowie intrygują, stanowią zagadkę i dzięki temu książka wciąga od samego początku. Do ostatniej strony nie jesteśmy pewni co tak naprawdę się zdarzy. Napięcie rośnie i chcemy więcej.
Hipnotyzujący thriller psychologiczny opowiadający o poszukiwaniu własnej tożsamości.
Czy może być coś gorszego niż brak wspomnień, tego co nas utożsamia?
O przeszłości można mówić jak o ogrodzie. Ktoś zasadził wiele drzew, piękne kwiaty. Ktoś go pielęgnował, dbał, troszczył się. Ale mogło być również tak, że nikt się o niego nie martwił, pozostawił w zapomnienie. Ogród zdziczał. Granica się zatarła. Nie ma nic. Wspomnienia czasami bywają ciężkim bagażem, ale bez nich trudno rozpocząć coś nowego.
Polecam🖤