Śmierć Komandora. Tom 2. Metafora się zmienia recenzja

„Nie chcę się powtarzać, ale to pan sam wyznacza sobie drogę. A przede wszystkim już pan idzie tą drogą, którą pan powinien iść. Zdobył się pan na wielkie poświęcenie, żeby dotrzeć do tego świata, wsiadł pan do łodzi i przeprawił się przez rzekę. Nie ma już powrotu”.

Podtrzymuje swoja opinię, którą wyraziłam po przeczytaniu pierwszego tomu. Nie jest to moja ulubiona pozycja tego autora. Prawdę mówiąz w drugim tomie akcja trochę przyśpiesza, ale przecież nie o to chodzi w prozie Murakamiego. Tutaj czas nie ma znaczenia. Dla mnie najważniejsze jest to, że drugi, odległy, fantastyczny świat wyłania się właściwie na pierwszy plan. Gdybym miała opowiedzieć komuś fabułę tej książki, nie byłby to zadanie łatwe do wykonania. Pomimo zapewnień autora, że liczą się tylko losy bohaterów i narracja, „Śmierć Komandora” to mimo wszystko lektura niejednoznaczna. Z jednej strony bohaterowie nie są skomplikowani, choć każdy z nich ma jakiś bagaż doświadczeń, nawet trzynastoletnia Marie, fabuła jest prosta a język łatwy do zrozumienia. Z drugiej strony istnieje tutaj druga rzeczywistość, trochę metafizyczna, w której zaczynają się dziać niespotykane rzeczy. W drugim tomie „Metafora się zmienia” główny bohater, którego imienia nadal nie poznajemy, aby rozwiązać kilka zagadek podróżuje przez inny (równoległy?) świat. Wejść do niego pomaga mu tajemniczy osobnik. Kiedy już się w nim znajduje spotyka osobliwą postać z obrazu, słyszy głos dawno zmarłej siostry – to pomaga mu walczyć ze sobą i pokonywać strach. Zrobi wszystko, żeby poznać nieustalone przeszkody z pogranicza jawy i snu. Tajemnice, w których dużą rolę odgrywa podświadomość i intuicja. Zakończenie odrobinę rozczarowujące, ale może właśnie tak miało być. Z założenia mamy przecież śledzić losy bohaterów, rzeczywistych ludzi. W końcu w życiu nie zawsze udaje się pokonać trudności, nie zawsze ostateczne rozwiązanie jest satysfakcjonujące. Również z perspektywy czasu zupełnie inaczej postrzega się wydarzenia w życiu i ich konsekwencje.