Autor: @marta.boniecka ·2 minuty

2023-10-02

Skomentuj

Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

"Nie kartkuj tej książki . Nie zaglądaj na ostatnie strony. Nie zdradzaj żadnych informacji na temat fabuły w recenzjach. Nie odbieraj innym przyjemności z lektury."

To praktycznie wstęp tej książki i zarazem wyzwanie w formie prośby od autorki. Ciężko mu sprostać. Poległam już w kwestii pierwszego zdania 😅 ale czuję się w pełni usprawiedliwiona, bo bałam się o bohaterów chyba tak samo jak oni o swoją miłość.

"Czas to zdrajca. Udaje, że mamy go dużo, odwraca naszą uwagę, a potem nagle orientujemy się, że na wszystko jest już za późno, bo upłynął i minął, i nie wróci. "

Ciężko jest napisać cokolwiek o tej książce nie zdradzając zbyt wiele. Jedno zdanie może odebrać przyjemność z czytania obu tomów, odebrać element zaskoczenia. Jeden wątek łamie serce czytelnika i bohaterów. Jeden ważny szczegół sprawia, że ta książka jest przepełniona niesamowitym bólem i strachem, który czuć na każdej ze stron.

Pierwszy tom porwał, zauroczył, bawił, intrygował. Później załamał, emocjonalnie wytarmosił.

Tu trwa to co sprawia, że każda chwila jaką Jonatan i Amelia spędzają ze sobą, sprawia wrażenie tej najważniejszej i zarazem ostatniej. Nie wiedzą co ich czeka. Tracą nadzieję na to, że mają szansę na szczęśliwe zakończenie. O ile kiedykolwiek ją mieli. Bo jak to możliwe? Tu nie ma szans na scenariusz z happy endem.

Czytałam i cierpiałam razem z nimi. Zarazem rozwikłując kolejne zagadki, anagramy. Z pomocą tej malutkiej latareczki, która miała być ułatwieniem przy odnajdywaniu wskazówek. Ale miałam wrażenie, że jest też takim światełkiem w mroku jaki otacza naszą parę. Ostatnim światełkiem w tunelu... Pokładałam szczątki nadziei na ich wspólną przyszłość w tajemniczych szmaragdach.

I w pewnym momencie autorka odebrała te skrupulatnie zbierane okruszki nadziei. Rozbiła je dosłownie i w przenośni. Przeraża mnie fakt, że w ogóle brała pod uwagę możliwość by pozostawić nas - czytelników, z takim zakończeniem tej historii. Jaki finał spotkał Amelie i Jonatana ?

To musicie już sprawdzić sami. Ale podpowiem Wam tylko, że koniec nie zawsze musi być ...końcem 😅

Teraz mogę się zaśmiać, teraz mogę oddychać swobodnie. I choć uparcie dążyłam do tego żeby jak najszybciej tę książkę przeczytać i poznać finał tej historii, teraz mam ochotę zacząć czytać od nowa. A nie często towarzyszy mi takie uczucie.

To książka, z którą wyjątkowo trudno się rozstać ale też wyjątkowo łatwo pokochać i zawartą w niej historię i cudownych bohaterów.

Jeśli macie ochotę na niezapomnianą wyprawę do Nowego Jorku, na cudowny romans opowiadający o bezkresnej miłości, pokonującej każdą przeszkodę, takiej na śmierć i życie, jeśli kochacie książki z wątkami paranormalnymi - to książka dla Was.

Czytałam książki K. Gier, zarówno Trylogię Czasu jak i Trylogię snu. I choć nie mogę powiedzieć, że to podobna historia, to w piękny sposób Julka zaczerpnęła inspiracje z tamtych książek. Stworzyła swoją własną i niepowtarzalną dylogię, która w momencie uzależnia i zakorzenia w serduchu. Jestem pewna, że tylko gdy dopadnie mnie demencja jak Mags, zapomnę to co tu przeczytałam.

Dziękuję za tę niesamowitą dawkę emocji zarówno utalentowanej autorce jak i wydawnictwu.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-09-23

Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Memory Almost Gone

Julia Biel

8.1/10

Cykl: Memory Almost Full, tom 2

Druga część zaskakującej historii Julii Biel. Jonatan i Amelia stali się powiernikami szmaragdów i rodzinnych tajemnic. Nie wyobrażają sobie, że mogliby się rozdzielić, więc postanawiają razem wyj...

Komentarze

Memory Almost Gone

Julia Biel

8.1/10

Cykl: Memory Almost Full, tom 2

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Zobacz inne recenzje

Nieco inna niż pierwsza część

W „Memory Almost Gone” udajemy się razem z Jonatanem i Amelią do Nowego Jorku, gdzie każdy z bohaterów ma coś do załatwienia. Jonatan ma odbyć staż w firmie Bellamy Lion Constructions, a Amelia musi ...

@maitiri_books_2

Świetna książka

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki. Książka "Memory Almost Gone" jest drugim tomem dylogii #memory i zarazem kontynuacją powieści "Memory Almost Full", zatem książki te należy czytać w o...

@paulinkusia1991

Pozostałe recenzje @marta.boniecka

Solis. Akademia Hanover

Dzień dobry, Moliki 🙂 Jaka książka ostatnio pozytywnie Was zaskoczyła ? Podchodzę ostrożnie, a nawet sceptycznie do książek, wokół których jest szum, które wzbudzaj...

Recenzja książki Akademia Hanover

Chcę, żebyś wiedział

“- A więc jestem twoim problemem - mówię tylko zdławionym głosem. Jesteś moim problemem, Ami. - Sposób, w jaki wypowiada moje imię, wyczynia dziwne rzeczy z moim serce...

Recenzja książki Chcę, żebyś wiedział