Kryzys recenzja

„Nie samym wzrokiem widzi człowiek”
-R. Dąbrowski

Czym Waszym zdaniem jest życie wewnętrzne?
Wg słownika to „świat ludzkich myśli, wyobrażeń, pragnień, doznań i wartościowań moralnych”.
Zatem człowiek o bogatym życiu wewnętrznym, to taki, który poświęca swoim przemyśleniom wiele czasu. Do takich osób należy główny bohater „Kryzysu”.

Andrzej to mężczyzna tuż przed pięćdziesiątką. Jest wykładowcą na uniwersytecie, wielbicielem muzyki, sztuki a przede wszystkim kina. Osiągnął pewien status społeczny, jest poważany w swoim środowisku, oddaje się swojej pasji.

Pewnego dnia otrzymuje list z rodzinnych stron, informujący o śmierci ojca. Pomimo nieutrzymywania kontaktów z mężczyzną przez prawie trzydzieści lat, postanawia udać się na ostatnie pożegnanie.

Na miejscu Andrzej spotyka wiele osób, zarówno byłych znajomych, jak i zupełnie nowych ludzi. Każda interakcja jest okazją do głębokich przemyśleń, rozliczenia się z przeszłością, zastanowienia nad sensem życia.

Mężczyzna musi zmierzyć się nie tylko z kryzysem wiary, być może kryzysem wieku średniego, ale także z własnymi wspomnieniami. Po przedwczesnej śmierci matki, wychowywany był tylko przez ojca. Ten z kolei nie sprostał oczekiwaniom syna. Był nieobecny, pogrążony w smutku i żałobie. Nie poświęcał synowi należytej uwagi. Dlatego też Andrzej nie nawiązał z nim bliskich relacji i tuż po skończeniu szkoły wyprowadził się, urywając wszelkie kontakty.

Teraz, po powrocie w rodzinne strony, próbuje poznać swojego ojca na nowo. Ma do dyspozycji tylko szczątki informacji i tajemniczy obraz, który ten zlecił do namalowania tuż przed śmiercią.

Rozważania mężczyzny, stanowiące główną oś powieści, dotykają różnej tematyki, zarówno sztuki, jak i interakcji międzyludzkich, symboliki znaczeń, kontemplacji życia i śmierci, sensu istnienia, a także poszukiwania wszelkich wartości.

„Kryzys” zdecydowanie nie jest pozycją dla każdego, to literatura piękna, przez duże P., pisana wspaniałym językiem. To lektura kryjąca w sobie wiele znaczeń, wiele mądrych spostrzeżeń, metafor i symboli.

Rzadko sięgam po tego typu literaturę, dlatego muszę przyznać, że nie było to łatwe spotkanie. Momentami odpływałam myślami i nie wszystkie filozoficzne dywagacje bohatera do mnie trafiały. Aczkolwiek uważam, że to zdecydowanie wartościowe doświadczenie.

To książka, której pomimo niewielkich gabarytów nie da się przeczytać w jeden wieczór. Potrzeba czasu, aby ją przetrawić i przemyśleć. To historia, która ma szansę zostać z czytelnikiem na dłużej. Wymaga skupienia i chęci zrozumienia, sięgnięcia nieco głębiej. Dlatego, jeżeli odczuwacie, choć cień zainteresowania, polecam przekonać się, czy to powieść dla Was.

Bardzo dziękuję autorowi za możliwość przeczytania i zrecenzowania powieści.
#współpracareklamowa @radosławdąbrowski