Melancholia sukuba. recenzja

Do tej pory nie miałam w ogóle pojęcia, o tym, ze istnieje coś takiego jak Sukub. Owszem, fascynują mnie wszystkie dziwne i przerażające stworzenia - lecz do tej pory żyłam tylko w świecie wampirów i wilkołaków, sukuby to dla mnie całkowita nowość. Dlatego właśnie, postanowiłam im się bliżej przyjrzeć i przeczytać 'Melancholię Sukuba', coraz bardziej rozpoznawalnej w ostatnim czasie autorki, jaką jest Richelle Mead. Jej 'Akademia Wampirów' bije rekordy popularności, więc pomyślałam: 'dlaczego by nie?'.

Georgina jest sukubem - demonem, który żyje pod postacią pięknej kobiety, może przybierać przeróżne kształty, stwarzać sobie ubrania, a także - posiada nieodparty urok, dzięki któremu inne istoty nie są w stanie mu się oprzeć. Całą swoją życiową energię zdobywa przez uprawianie seksu. Jednak Georgina nie jest jakoś tym faktem uszczęśliwiona. Tak naprawdę, chciałaby być zwykłym człowiekiem. Chciałaby odnaleźć swoją drugą połówkę i żyć z nią szczęśliwie - niestety, nie jest to takie łatwe - a gdyby nad dziewczyną nagle zapanowała natura sukuba? Mogłaby wtedy uśmiercić swojego ukochanego, i co wtedy?

Styl Richelle Mead jest charakterystyczny i łatwy w odbiorze. Urokliwy w swojej prostocie, wręcz niebanalny. Autorka nie podaje zbędnych opisów, dialogów. Potrafi idealnie zainteresować czytelnika, zaaferować go danym wydarzeniem i sprawić, by czuł się jak jeden z bohaterów, a co najlepsze - pobudza jego wyobraźnię. Jedynym minusem jest to, że akcja momentami wolno się toczy i czytelnik zaczyna się nudzić. Jednak potem wszystko już wraca do normy.

Uwielbiam postać głównej bohaterki, Georginy - a także jej cięty język i ironiczne wypowiedzi. Autorka idealnie ją wykreowała. Ma swój niepowtarzalny styl i charakter, dzięki którym, nie da się jej nie pokochać. Jest postacią niesamowicie charyzmatyczną i pełną życia. Muszę jednak przyznać, ze na początku wyobrażałam sobie ją inaczej i delikatnie się zawiodłam - myślałam, że Georgina jak i cała książka będzie bardziej brutalna, i będzie przedstawiała wszytkie aspekty życia sukuba. Niestety, trafił nam się sukub, który sukubem nie chce być, no ale cóż można poradzić? Nie zjemy za to pani Richelle. Nie powiem, bo książka wywarła na mnie ogromne wrażenie - w dzisiejszych czasach, gdzie 90% książek jest o wampirach, trudno o coś oryginalnego. A tu proszę - historia o pięknym demonie i jego perypetiach. Wielki plus dla pani Mead za oryginalność.

Cóż mogę więcej rzec? Chyba tyle, że polecam Wam tę książkę, i że na pewno sięgnę po kolejne części książek o przygodach Georginy. Życzę sobie, aby kolejne części były równie świetne, jak ta. Polecam, polecam i jeszcze raz polecam - nie tylko miłośnikom wampirów, wilkołaków i innych diabolicznych stworzeń.