Ok, Amen. Miłość i nienawiść w świecie nowojorskich chasydów recenzja

W Stanach Zjednoczonych wszystko jest duże. Ogromne miasta i budynki. I pełno ludzi, którzy wśród drapaczy chmur wyglądają na małe mróweczki. Pośród tych owadów żyją chasydzi.
Wojenna zawierucha nie oszczędzała nikogo. Ginęli Polacy, Cyganie i przede wszystkim Żydzi. Jednak mimo ogromu nieszczęścia jako dotknęło naród Żydowski, niektórym udało się przeżyć. Ich potomkowie żyją w Williamsburgu dzielnicy Nowego Jorku.

O chasydach wiedziałam niewiele. Do tej pory kojarzyli mi się z panami z brodami i pejsami, żyjącymi w skromnych warunkach, skupionych głównie na modlitwie i studiowaniu Tory. Z przyjemnością więc sięgnęłam po „Ok, amen. Miłość i nienawiść w świecie nowojorskich chasydów”. Wniknięcie do świata ortodoksyjnych Żydów nie jest proste. To bardzo zamknięta i hermetyczna grupa. Jednak autorka z dziennikarską wnikliwością odkrywa przed czytelnikiem ten tajemniczy i pełen sprzeczności świat. Do tego stopnia, że bierze udział w chasydzkich zaślubinach i weselu.

Ogromnym plusem książki jest zamieszczenie historii. Dzięki temu możemy dowiedzieć się, jak to się stało, że Żydzi na swoją szczęśliwą przystań wybrali Amerykę. Autorka omawia konteksty, przeszłość, a także czym różnią się poszczególne grupy. Po zapoznaniu się z tym przechodzimy do tej nieco ciekawszej części. To właśnie w niej otwierają się wrota tego ekscytującego świata.

Podczas czytania nie raz przecierałam oczy ze zdumienia, jak pomimo takiego konsumpcjonizmu udało się chasydom zachować swój religijny charakter. Aranżowanie ślubów, codzienne studiowanie Tory, czystość, zdecydowany podział na prace męskie i damskie. Kontrastem do tego jest rozmowy z tymi, którzy zerwali z tym ortodoksyjnym życiem. Pomimo to nadal wyznają judaizm.

I mimo że książka jest bardzo ciekawa, bo ukazuje nam zamknięty dla nas świat, to nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że autorka ma do chasydów nieco lekceważący stosunek. Rozumiem, że nie podobały się ich ubiór czy pewne zachowania, ale gdy ma się styczność z daną kulturą, to trzeba uszanować zasady w niej panujące.