Marzyciel recenzja

Po przeczytaniu tej książki nie zdziwiła mnie jej niesamowitość i oryginalność, patrząc z perspektywy innych książek Laini Taylor - można się było tego spodziewać. Bardzo bujne opisy, wprowadzające nas w świat nierealny, pełen magii, cudów i bogów.

Historia opowiada o chłopcu Lazlo Strange'u. Jest on sierotą mieszkającą w klasztorze w Królestwie Zosmy, na kontynencie Namara. Od zawsze ciekawiły go historię zapomnianego miasta Szlochu, jak sam go nazywał Niewidoczne Miasto. Szczęście uśmiecha się do niego, gdy w klasztorze rozszerza się grypa i wysyłają chłopca do biblioteki w sercu miasta. Tam chłopak zostaje bibliotekarzem, może studiować zapomniane dzieła o jego ukochanym mieście. Tworzy niezliczoną ilość notatek o wszystkim co znajdzie. Udaje mu się nawet rozwikłać język Szlochu. Całe życie wierzy, że miasto istnieje w rzeczywistości i można się tam jakoś dostać. Jego nudne życie bibliotekarza kończy się, kiedy to pomaga złotemu chrześniakowi Thyonowi Nero, który jest alchemikiem i próbuje przemienić metal w złoto, czego żąda od niego rodzina królewska. Lazlo próbuje mu pomóc rozwiązać ten problem, jednak Thyon odbiera mu w pewnym momencie wszystko. Nawet marzenia. Chłopak próbuje walczyć o swoje jednak bezskutecznie. Gdy jego marzenia stają się rzeczywistością i okazuje się, że Niewidoczne Miasto istnieje, a ich przywódca przybył do Zosmy, pierwszy raz odwaga dodaje mu skrzydeł, jako, że zna język przybyszów, udaje mu się ich przekonać aby go zabrali ze sobą. Poszukują oni bowiem ludzi, którzy pomogą im rozwiązać problem, z którym borykają się przeszło 200 lat. Lazlo nie ma żadnych zdolności których potrzebują, jednak Eril-Fane dołącza go do swojej drużyny. W ten oto sposób nasz szary, nic nieznaczący Lazlo wyrusza w podróż, gdzie zabiera nas przez pustynię Elmuthaleth prosto do wymarzonego Niewidocznego Miasta. Co tam zastanie? Jaką tajemnicę skrywa Eril-Fane? Czy przybysze uratują miasto? Kim jest tajemnicza Sarai i jej przyjaciele? I kim okaże się Lazlo Strange?

Początki książki są dość ciężkie, ponieważ nasz główny bohater jest straszną ciamajdą i doprowadza tym do szału czytelnika, jednak już po pierwszej części czyta się ją na jednym tchu. Powieść obrazuje jak ktoś może być pomocny drugiej osobie bez żadnych dla tej osobie korzyści i jak ta druga osoba może to wykorzystać. Przysłowie: "daj komuś palec, a weźmie całą rękę" jest tutaj idealnym przykładem. Koniec powieści dzieje się szybko i zaskakująco. Z niecierpliwością czekam na drugą część. Serdecznie polecam!