Jedyna szansa recenzja

Jestem świeżo po lekturze . Coben to marka , po której spodziewać się możemy jednego - kolejnej schematycznej powieści. Ktoś znika , rozpoczynają się dramatyczne poszukiwania , a w ich trakcie autor gmatwa wszystko tak bardzo , że zakończenie zaskakuje nas zupełnie . Może komuś to przeszkadza ,ale na pewno nie mnie . Sięgając po "Jedyną szansę" spodziewałam się dobrego , pogmatwanego thrillera i to właśnie otrzymałam. Nie będę ukrywała ,że jeśli chodzi o Cobena to uwielbiam książki z Myronem ale i obok pozostałych nie przechodzę obojętnie . Uwielbiam sposób w jaki Coben dawkuje nam poszczególne informacje sprawiając ,że co chwile podejrzanym staje się inny bohater .
Bohaterem tejże książki jest Marc Seidman , którego poznajemy w chwili kiedy zostaje postrzelony we własnym domu . Budzi się w szpitalu po dwóch tygodniach . Tam dowiaduje się ,że jego żona nie żyje , a półroczna córeczka zniknęła.Krótko po opuszczeniu szpitala zrozpaczony ojciec odbiera telefon z żądaniem okupu . Teść Marca wręcza mu torbę z pieniędzmi na okup , natomiast Marc idąc za radą przyjaciela zawiadamia władze . I tu wszyscy ponoszą porażkę - porywacze dowiadują się o zaangażowaniu policji i FBI odbierają okup nie oddając dziecka. Po osiemnastu miesiącach porywacze odzywają się znowu...
Jak napisałam wcześniej książka dała mi wszystko czego spodziewałam się po powieści autorstwa Cobena. Dostałam zagadkę , której rozwiązanie trudno mi było przewidzieć i ... nic więcej .Dawno nie było książki , którą czytałam odkładając co jakiś czas na półkę . Powiem szczerze , początki był ciężkie. Chwilami czułam się znudzona . Nie należę jednak do ludzi , którzy nie kończą książek i tym razem tego nie żałuję . Akcja rozwinęła się kiedy na arenę wkroczyła Rachel Mills . I to już był Coben , którego lubię . I znowu byłam naprawdę zła kiedy okazało się ,że to już koniec ...