Marcelinka, Cecylka i pan Genomek recenzja

Janusz Leon Wiśniewski "Marcelinka, Cecylka i pan Genomek" Opowieść mocno genetyczna,

Do tej pory Janusza Leona Wiśniewskiego znałam jako pisarza książek dla dorosłych. Okazuje się jednak, że ten, również naukowiec – fizyk, chemik i informatyk, ma na swoim koncie również pozycje skierowane do młodszego czytelnika, w których sporo pisze o otaczającym nas współczesnym świecie, otwierając przed dziećmi drzwi do świata nauki, podanej w sposób przystępny, obrazowy, a także zabawny. Na pewno dużo bardziej wciągający niż czynią to podręczniki szkolne.

Tym razem autor zaprasza młodego czytelnika, choć przed tym nieco starszym również nie zamyka drzwi, do świata genetyki. Dziedziny wydawałoby się mocno skomplikowanej, opisującej zasady dziedziczenia, odnośnie których mnóstwo informacji zawartych jest w naszym kodzie genetycznym.

Mamy więc tutaj nieco historii, ze znanymi już badaniami nad dziedzicznością cech grochu zwyczajnego prowadzonymi przez czeskiego przyrodnika i zakonnika Gregora Mendla. Mamy również obrazowe wytłumaczenie budowy genu, podstawowej jednostki dziedziczności, zbudowanego z DNA, a mającego rację bytu dzięki syntezie RNA lub białek. Mamy wreszcie rozdział poświęcony wirusom, które choć nie są organizmami, również posiadają geny i podlegają ewolucji. To wszystko uzupełniają cudowne ilustracje, w które wplecione zostały elementy świata genetyki.

Bohaterki książki, starsza, Marcelinka i nieco od niej młodsza siostra Cecylka w towarzystwie uroczego psa Chrupka odwiedzają swojego sąsiada, pana Jeremiego, naukowca, nazywanego przez dziewczynki Genomkiem, który pomaga im zrozumieć świat genetyki i dziedziczenia cech. Czyni to w sposób przystępny dla młodych jeszcze dziewczynek, posługując się obrazowymi budzącymi wyobraźnię opisami bądź też równie przystępnymi do wyobrażenia przestrzennymi budowlami z klocków.

Zainteresowane światem zewnętrznym dziewczynki mają mnóstwo pytań, na które oczywiście otrzymują odpowiedzi. Taki jest przecież świat dziecka, które chce wiedzieć więcej i więcej. Myślę, że historia Marcelinki, Cecylki i pana Genomka ma szansę zainteresować starsze dzieci, a być może nawet nastolatki, którym łatwiej będzie zrozumieć tematy związane z genetyką, jeśli będą miały już jakąś jej podbudowę lub pomoc rodzica w wyjaśnieniu trudniejszych zagadnień, bo książka wypełniona jest naprawdę sporą dawką wiedzy.