Manekiny recenzja

MANEKINY to najnowsza książka autorstwa Jolanty Żuber , która swoją treścią "rozwaliła" mnie emocjonalnie. Z każdą kolejno przeczytaną stroną ogarniało mnie coraz większe poczucie beznadziei, bólu i tęsknoty...

Znalazłem się gdzieś... nie miałem pojęcia gdzie jestem. Oczy miałem zasłonięte przepaską, by nie znać lokalizacji, w której się znajduję – taka była umowa. Gdy odsłonięto mi oczy okazało się, że jestem w dużym, mrocznym domu, w którym okna są szczelnie pozasłaniane grubymi tkaninami, wewnątrz panuje półmrok, w powietrzu czuć duszą atmosferę i ciszę – była to paląca cisza.

I oni. Gospodarze domu i ich goście.

Nie miałem początkowo pojęcia po co tu jestem? Jednak z każdą przeczytaną stroną Autorka odkrywała przede mną karty - stałem się niemym obserwatorem gry, którą toczyli gospodarze ze swoimi gośćmi – gry, która finalnie miała zmienić nas wszystkich.

MANEKINY to opowieść o nas – ludziach:

* ludziach, którzy doświadczając w swoim życiu niewyobrażalnej tragedii próbują sobie jakoś ułożyć dalej życie – jednym to się udaje, inni pozostają w jej cieniu;
* ludziach, którzy dla pieniędzy zrobią wszystko – poświęcą swoich bliskich, swoją godność, zasady, którymi do tej pory się kierowali;
* ludziach żądnych zemsty, której podporządkowują całe swoje życie nie zauważając, że to negatywnie uczucie także niszczy i ich.

Autorka "rozebrała" na drobne elementy ludzki umysł, pokazując jego mroczną stronę. Towarzyszyłem temu. W mojej głowie gromadził się natłok myśli, czułem, że jest tego już za wiele. Podczas pobytu w tym domu towarzyszyło mi nieokreślone poczucie zagrożenia. Czułem jak mój brzuch ściskają niewidzialne więzy, a ten dom zaczyna coraz bardziej mnie osaczeć.

Zakończenie wprawiło mnie w osłupienie. Miałem wrażenie, jakby świat się zatrzymał. Zrobiło mi się słabo, nie mogłem złapać powietrze, nie mogłem znaleźć sobie miejsca.

Autorka kolejny raz zaprosiła mnie do swojego pisarskiego świata. Skonstruowała świetną fabułę, która wywołała we mnie ogromne emocje– bardzo skrajne emocje. Portrety psychologiczne bohaterek i bohaterów uważam za ogromne bogactwo tej historii. Opisy wyraźne, pełne przemocy i ludzkiej krzywdy robią robotę.

Dziś jestem już kilka dni po lekturze, a w mojej głowie wciąż jak mantra wybrzmiewają pytania: gdzie przebiega granica między dobrem a złem? ile jako ludzie jesteśmy w stanie poświęcić dla pieniędzy? w jaki sposób radzić sobie z traumatycznymi przeżyciami?

Manekiny zapisuję do swojego prywatnego rankingu TOP10 przeczytanych książek w 2023 roku, a Ciebie zachęcam do zanurzenia się w tej mrocznej historii.

Polecam! Czytaj!