Malowany welon recenzja

William Somerset Maugham to angielski powieściopisarz z dyplomem lekarza oraz służbą w brytyjskim wywiadzie. Często lubię sięgać po nieznanych mi autorów, gdyż dzięki temu mogę poznać bardzo dobrą literaturę, która nierzadko staje się moją ulubioną.

"Malowany welon" to opowieść o młodej i pięknej Kitty, starszej i bardziej próżnej siostry. Dziewczyna miała spore powodzenie wsród płci przeciwnej, jednak jej grymasy w stosunku do różnych cech kandydatów na męża spowodowały, iż grono wielbicieli drastycznie się zmiejszyło. Gdy doszło do zaręczyn młodszej siostry Kitty - Doris z bogatym spodkobiercą tytułu barona, Kitty wpadła w panikę. Przyjęła oświadczyny zakochanego w niej bez pamięci bakteriologa - Waltera Fane'a, wzięła szybki ślub, by zdążyć przed młodszą siostrą i wyjechała z małżonkiem do angielskiej placówki w Chinach.

Jednak sen Kitty o udanym, szczęśliwym i pełnym miłości małżeństwie się nie spełnia. Owszem, Walter kocha żonę nade wszystko, lecz ona mimo usilnych prób, jedynie nudzi się nad podziw. Nie jest w stanie pokochać drętwego i stroniącego od życia towarzyskiego człowieka. Dlatego gdy w jej życiu pojawia się Charles Townsend, przystojny czterdziestoletni zastępca gubernatora, Kitty zakochuje się jak nastolatka. Karol jawi jej się jako czarujący, ciekawy, szarmancki mężczyzna oraz czuły kochanek i młoda mężatka nie zważając na jego rodzinę, rozpoczyna romans.

Ale wszystko co nieetyczne prędzej czy później wychodzi na jaw. Kochankowie zostają zdemaskowani a Kitty dostaje niebanalną propozycję: albo wyjedzie z mężem do chińskiej prowincji, w której panuje epidemia cholery albo Walter złoży wniosek rozwodowy. Nie będzie spojlerem to co teraz napiszę, gdyż nietrudno się domyślić, który wybór jest dalszą fabułą książki (zresztą opis z okładki mówi o tym wprost). Kitty jest zmuszona wyjechać z mężem do Mei-tan-fu, gdzie dalsze jej losy są ogromnym zaskoczeniem dla czytelnika. Dla mnie były. Ale by poznać życie państwa Fane w miejscu, gdzie wszelkie decyzje podejmuje cholera, musicie już sięgnąć po książkę.

Postać Kitty od pierwszych stron powieści wywołała u mnie antypatię. To młoda, ale samolubna i nie licząca się z nikim i niczym osóbka. Myśli tylko o swojej wygodzie i pozycji. Nawet po wydarzeniach w Mei-tan-fu jej osoba nie zdobyła mojej sympatii. A chwilami czułam wręcz niedowierzanie. Walter to z kolei człowiek niezaradny, nieśmiały, ale z kolei pracowity. Może byłoby możliwe polubienie go za te cechy, jednak na mnie wywołał jedynie wrażenie potulnego baranka. Zbyt mało w nim męskich cech, a przynajmniej tak odbrałam jego osobę.

Książka jest warta przeczytania. Jest napisana bardzo niestardardowo, ma oryginalną historię, której zakończenia nie sposób się domyślić. Co kilkanaście stron pojawiało się coś, co wywoływało wyraz zaskoczenia na moich ustach.