Magiczny ekspres recenzja

Anca Strum "Magiczny Ekspres" cz. 1,

"Wsiąść do pociągu byle jakiego...", wiele razy miałam ochotę zanucić słowa piosenki podczas lektury "Magicznego Ekspresu", ponieważ to właśnie w pociągu rozgrywa się akcja powieści. I nie jest to jakiś zwykły pociąg, spóźniający się na kolejne stacje, zapchany pasażerami, bez ogrzewania bądź klimatyzacji, a dwudziestoczterowagonowa kolejka będąca szkołą dla wybranych, mająca w dodatku możliwość przemieszczania się pomiędzy kontynentami.

Brzmi interesująco, prawda? Kto by nie chciał wsiąść do takiego pociągu, w którym w dodatku nie ma konieczności uczenia się matematyki, fizyki czy biologii, a szkolny czas można spędzać na nauce bohaterstwa, uczyć się zachowania, sportów walki, poznawać strategię oraz dowiadywać się, jak być pewnym siebie czy też jak komunikować się z innymi. A w dodatku po jej skończeniu jest się wybranym do czynienia w życiu różnych ważnych, dla świata i społeczności, rzeczy.

Motyw szkoły pojawia się dość często w literaturze młodzieżowej, chociażby w "Harrym Potterze", "Stowarzyszeniu Umarłych Poetów" czy trochę starszej książce, którą jest "Akademia Pana Kleksa". Z jednej strony często nielubiana, dla wielu będąca koniecznością, w książkach otrzymuje drugie, o wiele przyjemniejsze, oblicze.

W "Magicznym Ekspresie" Flinn, nastolatka, chcąc rozwikłać tajemnice zniknięcia swojego brata, wsiada do tajemniczego pociągu jako pasażerka na gapę wierząc, że kolejka ta może mieć coś wspólnego z jego przeszłością. Czy go odnajdzie? Co wydarzy się dalej? A może zostanie uczennicą tej rozpędzonej szkoły? Tego nie zdradzę. W każdym razie przygody Flinn i paczki przyjaciół, których dziewczyna w międzyczasie poznaje rozpisane są na trzy tomy.

Nie da się w tym przypadku uniknąć porównań do "Harrego Pottera", chociaż to całkiem inna opowieść. Myślę, że nastolatkowie, ale też nieco starszy czytelnik, dadzą się porwać przygodzie, kibicując Flinn w jej niesamowitej misji, a podróż pociągiem przez świat przyniesie dużo ciekawych doznań.