Mroczne Sigile. Czego pragnie magia recenzja

Czy to trzecia propozycja, w której największy przystojniak ma (prawie) białe włosy?
Być może.

Tym razem zabieram Was do świata tajemniczej magii, której może doświadczyć każdy - wystarczy sigil i gran (tak, bez błędu, przez n) magii.

Jednakże ma to swoje ograniczenia.

Rayne wychowuje się w sierocińcu.
Nowy opiekun wystawia ją jako zawodnika w magicznych walkach amatorskich.
Dziewczyna pragnąc się wyrwać z biedy i ucisku tyrana, postanawia przejść do ligi zawodowej i za wygraną walkę uciec z przyjaciółką.

I tu się zaczyna przygoda, bowiem nie tylko coś dziwnego dzieje się z magią Rayne ale także na widowni są Najwyżsi.

Najwyżsi żyją w odbiciu miasta ludzi, Mirrorze.
Rządzą źródłem magii, mają potężną moc ale to nie wszystko...

Z zapartym tchem śledziłam losy Rayne i Wielkiej Siódemki.
A były one opatrzone mnóstwem zwrotów akcji, ryzyka, niebezpieczeństw ale także ciętych ripost.

Mamy motyw slow burn, jest rodzący się romans ale w żadnym wypadku nie przytłacza fabuły, wprost przeciwnie, współgra z nią idealnie podsycając ciekawość.
Bowiem ten romans jest zakazany, wielka siódemka nie może się łączyć między sobą.

Tylko czy da się coś poradzić na miłość?
Jakie będą tego skutki?

Powiem szczerze - magii w takim wydaniu jeszcze nie było!
Wykreowany nowy świat, niemalże lustrzane odbicie a jednak tak różniący się od tego na dole.
Nowy rodzaj mocy, sposobów jej czerpania a także tego, jak jest wykorzystywana i jak ją ujarzmić.

Kilku bohaterów występuje jednocześnie a jednak nie da się zgubić, wszystko jest ze sobą ściśle powiązane.
Kreacja postaci jak i świata przedstawionego w tej historii jest wyborna, wyróżnia się na tle innych i bardzo jestem ciekawa, co się wydarzyło dalej bo te zwroty akcji mnie nieco zaskoczyły na koniec a wiem, że to będzie trylogia.

No i ta postać na samym końcu, czuję, że wprowadzi więcej chaosu i w drugim tomie będzie się działo jeszcze więcej.

Jeden minusik, niewielki, to kilka momentów gdzie opisy były zbyt szczegółowe.
No nie wiem, czy trzeba było aż tak dokładnie opisywać każdy moment walki, każdy cios.
Ale to tylko troszkę.