Pamięć Babel recenzja

❓️Jak ważny dla Was jest humor między bohaterami?

Ofelia czekała prawie trzy lata, by wyrwać się z Anime i odnaleźć Thorna. Gdy nadarza się okazja, którą oferuje jej przyjaciel z Bieguna, nie waha się ani chwili. Samotnie wyrusza na Babel – arkę, do której prowadzi jej jedyny trop. Tam, pod fałszywą tożsamością, będzie szukać odpowiedzi na mnożące się pytania: kim jest Bóg, gdzie ukrywa się Thorn i jak wielkim zagrożeniem jest Inny.

Czy uda jej się znaleźć sprzymierzeńców w obcym miejscu?

Trzeci tom dawał mi nadzieję. Przeczytałam go w dwa dni, wciągnęłam się bez reszty. Ofelia na chwilę przestała mnie irytować. Choć więcej interakcji z Thornem pojawia się dopiero w drugiej części książki, ich jakość rekompensuje oczekiwanie.
W końcu poczułam między nimi więź, mimo że to jedni z najbardziej sztywnych bohaterów, o jakich czytałam. Ta ich sztywność jest jednak częścią ich charakteru, a każde jej przełamanie doskonale uwypukla ich uczucia. To także jeden z najlepiej wykreowanych motywów aranżowanego małżeństwa – dopiero w trzecim tomie dostajemy wzajemność, ale dzięki temu ich relacja rozwija się powoli i naturalnie. To trzeba autorce oddać.

"Pięćdziesiąt sześć. Tyle mam w sumie blizn."

Niestety, ilość nieoczekiwanych wpadek Ofelii zaczęła mnie przytłaczać. Tu wywrócony kosz, tam zgubione rękawiczki – i tak w kółko przez całą serię. Rozumiem, że to zabieg mający popychać fabułę do przodu, ale w pewnym momencie zaczęło mnie to po prostu męczyć. Przy każdej kolejnej „głupotce” przewracałam oczami.

Brakuje mi w całej serii choć odrobiny humoru – jakiegoś smaczka, który sprawiłby, że kąciki ust choć minimalnie by drgnęły. Niestety, „Lustrzanna” jest dla mnie wyjątkowo depresyjna. Rozumiem, że świat się kończy, ale gdy między bohaterami brakuje jakiejkolwiek lekkości, wszystko staje się ponure. Nie ma radości, nawet gdy są obok siebie – a ja czuję przez to tylko bezbrzeżny smutek.

Jak widzicie nie jest idealnie, ale różnica z poprzednimi tomami jest spora.

Tajemnica, którą próbują rozwikłać bohaterowie, jest dla mnie totalną zagadką. Nie mam nawet pomysłu na teorię, dokąd to wszystko zmierza – i w sumie podoba mi się to uczucie niepewności.

3.75/⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️