Ludzie z mgły recenzja

"- Uwierzy mi pani, gdy powiem, że szukałem ucieczki z piekła?

- Jeśli to prawda, to wyjątkowo źle pan trafił, bo o ile piekło istnieje, to tu, w Sinicach, znajdują się wrota do niego."

Książki Izabeli Janiszewskiej to kopalnie cytatów, które mocno zapadają w pamięć. Autorka dotyka różnych problemów, które z wraz poznawaną historią, wywołują u człowieka wiele emocji. Nie brakuje ich w "Ludziach z mgły", najnowszej książce Janiszewskiej, która po raz kolejny udowadnia, że kryminał, to jej chleb powszedni i w dodatku bardzo smaczny.

Sinice. Miejscowość, w której od kilku dobrych lat dochodzi do zaginięć. Mgła, która lubi otulać Sinice jak najlżejsza pierzyna, jest powodem tych przykrych zdarzeń. Gdy łapie w swoje ramiona nastolatków, nie wypuszcza już ze swych objęć. Dochodzi do kolejnego zaginięcia, od którego czytelnik zaczyna swoją mglistą przygodę z mieszkańcami Sinic.

"Mógł oczywiście powiedzieć prawdę, ale czasami prawda nic już nie zmieni. Nie cofnie czasu i nie zaleczy ran. Niekiedy bardziej od prawdy potrzebna jest nadzieja. Bo kiedy trzyma się w rękach ludzkie życie i można je uratować albo zniszczyć, wybór jest oczywisty."

Zacznę od tego, że z coraz większą ilością przeczytanych stron czułam narastające napięcie. Autorka sprawnie manewruje wydarzeniami w różnych strefach czasowych, dzięki czemu pewność co do podejrzanego coraz bardziej się rozmywa. Do tego dochodzą kolejni bohaterowie i robi się ciekawiej, ale i trochę oszałamiająco. Dlaczego? Ponieważ w pewnym momencie poczułam się zagubiona, jakbym sama wpadła w macki mgły.

"Niedzielny poranek okrywał mleczny całun. Świat trwał w letargu, a zimna mgła osiadała na asfalcie w postaci warstewki lodu."

Cała intryga została poprowadzona rewelacyjnie. Napięcie towarzyszy już od pierwszych stron i nie opuszcza do samego finału. Przypuszczam, że czytelnicy, którzy znają już pióro Autorki, będą zachwyceni i będzie to kolejna książka, która wysoko postawi poprzeczkę.

Podejrzenia rzucałam na różnych bohaterów, choć miałam swojego faworyta. Izabela Janiszewska żongluje tropami, bawi się czytelnikiem i wychodzi jej to naprawdę dobrze. Legenda o mgle sprawia, że klimat książki jest intrygujący i tajemniczy. To nie jest żadne sci-fi, a wyjaśnienie sprawy, mam nadzieję, Was usatysfakcjonuje. Poraz kolejny mogę napisać, że jestem fanką pióra Izabeli Janiszewskiej i mam nadzieję, że długo się to nie zmieni. Szczerze Wam polecam!