Łowcy mitów recenzja

Christopher Golden pisarz, którego książki wydawane są w 14 krajach. Jest autorem komiksów, horrorów, gier komputerowych i powieści fantasy. Taka reklama osoby zobowiązuje i jednak spodziewamy się dostać opowieść, która zachwyci i powali na kolana. A może po prostu przy takiej biografii czytelnik ma zbyt duże oczekiwania?

„Łowcy Mitów” to najnowsza powieść Chrostophera Goldena, która ukazała się w Polsce. Opis wydawcy i sama osoba autora była niemal pewnikiem, że książka okaże się rewelacyjną pozycją. Niestety, ja osobiście przeliczyłam się i z wielką przykrością stwierdzam, iż męczyłam się podczas czytania.

Poznajemy bohatera książki Olivera Bascombe, młodego prawnika, który już jutro ma wkroczyć w kolejny etap swojego życia. Oliver ma wziąć ślub. Niestety nie pała wielką radością i optymizmem. Przyszłym Panem Młodym targają rozterki a w głowie kłębi się szereg pytań. Dodatkowo atmosferę niepewności podsyca starsza siostra, która martwi się zachowaniem swojego brata.

Zamiast bawić się na kawalerskim wieczorze Oliver spędza ostatni wieczór w wolnym stanie, w domu ojca. Siedzi sobie przed kominkiem zaczytując się w swojej ulubione książce, gdy zupełnie niespodziewanie śnieżyca z zewnątrz otwiera okno. Z kompletnym niedowierzeniem Oliver dostrzega wyłaniającą się postać ze śniegu … postać, która przedstawia się, jako Dziadek Mróz. Jakby tego była mało lodowy stwór jest ranny i prosi o pomoc.

Po chwili zastanowienia, Oliver postanawia pomóc niespodziewanemu gościowi. Czy jednak zdecydowałby się na taki krok, gdyby wiedział, co go czeka za Zasłoną?
Sam pomysł na fabułę moim zdaniem jest znakomity. Czytelnik przenosi się do krainy, w której można spotkać Królową Śniegu, zaginione osoby z Atlantydy, smoki, potwory …. Mieszanka znakomita. Ponad to rzeczywistość miesza się z fikcją. Problemy natury codziennej nie są zatajone. Nie mniej jednak, czegoś w tej książce brakuje.

Momentami opowieść zamiast cieszyć i budzić ciekawość, nudzi i niemal odpycha. Kreacja samych bohaterów jest jakby za szybko zrobiona, jakby niedokończona, co z rezultacie skutkuje tym, że czytelnik jest jakby wyobcowany i nie czuje żadnej sympatii do żadnego z bohaterów.

Raczej nie sięgnę po kolejne części opowieści Pana Goldena. Pierwszy tom powinien stanowić zachętę dla czytelnika, powinien być swoistym zaproszeniem … niestety w tym przypadku jest zupełnie odwrotnie.