Love, Rosie recenzja

Książka ta na pewno nie jest wybitna. Jest przeciętna, lekka, typowa "książka na wyluzowanie". Była niewątpliwie wielokrotnym zaskoczeniem. Po pierwsze: sposób narracji. Autorka wyraźnie lubi korespondencję listową/mailową, ponieważ dokładnie w ten sposób napisana jest cała książka. Na początku było to dość uciążliwe, jednak pasuje do całości konceptu i daje fajny efekt. Po drugie: tematyka. Nie mam pojęcia dlaczego, ale byłam pewna, że to książka nieco o czymś innym. Nie jestem jednak zawiedziona, ani też zachwycona. Ot, przyjęłam to ze stoickim spokojem. Po trzecie wreszcie: brak zaskoczenia. Dokładnie, zaskoczyła mnie przewidywalność tej książki. Nie jest to historia pełna niespodziewanych zwrotów i szaleńczego tempa. Raczej studium przypadku człowieka na życiowych zakrętach, bardzo dobrze znanych większości z nas. I to jest chyba największa siła tej książki - możliwość towarzyszenia bohaterom przez bardzo długi okres czasu i odkrywania w tym samego siebie. Idealna książka na wakacyjne leniuchowanie.