Tajemnica Lost Lake recenzja

Jedenastoletnia Fiona przeprowadza się wraz z rodziną do sennego miasteczka Lost Lake. Nikt nie pyta dziewczynki o zdanie… Jej siostra jest utalentowaną łyżwiarką, przeprowadzka ma ułatwić jej dojazdy na treningi. Fiona traci dotychczasowe życie - przyjaciół, dawny dom i szkołę. W tej sytuacji między siostrami narasta coraz więcej konfliktów, złych emocji i wzajemnego żalu. Są wakacje, a nowe miasteczko wydaje się nudne i senne, choć legenda głosi, że grasuje tu zjawa zwana Poszukiwaczem. Pewnego dnia w starej bibliotece Fiona znajduje książkę. To historia dwóch sióstr – Hazel i Pearl – pełna rodzinnych tajemnic, opowiada o tragicznym zniknięciu. Powieść wciąga Fionę bez reszty, ale… książka nagle znika!

Mamy tu dwie historie oraz dwie pary bohaterów, które dzieli jednak sto lat! Co wydarzyło się dawno temu w Lost Lake? Czy Poszukiwacz istnieje naprawdę? Jaka jest historia Hazel i Pearl? Dlaczego Fiona nie może poznać prawdy?

„Tajemnica Lost Lake” Jacqueline West ma formę szkatułkową, czyli opowieść w opowieści. Wątek nadrzędny to historia Fiony i tajemniczej książki, z drugiej strony towarzyszymy Fionie w trakcie lektury, tym samym poznając historię Hazel i Pearl. Niemym bohaterem jest stara książka. Nie ma jej w katalogu. Ma tajemną zdolność znikania i pojawiania się w różnych miejscach. Z biegiem lektury Fiona dostrzega podobieństwa między fabułą czytanej powieści a miasteczkiem, które powodują zacieranie granicy między fikcją a rzeczywistością.

„Tajemnica Lost Lake” skierowana jest do młodszego czytelnika. Ta powieść przygodowa łączy historię współczesnych dziewczynek i dwóch sióstr żyjących przed laty. Autorka stopniowo buduje napięcie i tworzy klimat grozy. By wzmocnić zaciekawienie czytelnika umiejętnie zawiesza opowieść w najciekawszym momencie. Historia przedstawiona jest głównie z perspektywy Fiony, przez jej pryzmat pokazany jest konflikt między rodzeństwem, narastające napięcie i brak komunikacji. To opowieść o tym, że każdy ma prawo się bać i popełniać błędy. Udowadnia, że istotne jest by mieć obok siebie osobę, na którą można liczyć w każdej sytuacji, niezależnie od sprzeczek i wzajemnych pretensji.

Trudno nie współczuć Fionie – dziewczynka ma prawo czuć się niechciana, nierozumiana i rozczarowana. Rodzice nieświadomie spychają ją na drugi plan, tłumacząc – najbardziej sobie – że to dla dobra siostry. Z biegiem historii Fiona uświadamia sobie, że siostra też nie ma łatwo – sporo się od niej wymaga, traci najlepsze lata dorastania poświęcając czas na wyczerpujące treningi. Istotne jest, że Fiona sama dochodzi do tych wniosków, pod wpływem doświadczeń i przeżyć.

Motyw biblioteki zajmuje w książce nie miało miejsca. To arcy ciekawy wątek, rzadko pojawiający się w literaturze. Bibliotekarzom i bibliotekarkom jest również dedykowana opowieść.

Ciemny las, tajemnicza postać i milczące miasteczko to siła napędowa powieści. Całość ma swój klimat – otwierasz pierwszą stronę i przenikasz do innego, uroczo staroświeckiego świata (owszem Fiona korzysta z tabletu, ale kocha stare biblioteczne woluminy i lubi jeździć na rowerze). Autorka ma niezłe pióro, plastyczny język i styl. Historie o Lost Lake wieńczy przesłanie dotyczące rodzeństwa i rodzicielstwa, konieczność dbania o siebie i pielęgnowanie relacji. „Tajemnica Lost Lake” przykuwa uwagę nie tylko barwną i szczegółową okładką, zdobieniami przed każdym rozdziałem, ale przede wszystkim aurą. Napięcie, szczypta przygody, siostrzane relacje, pierwiastek paranormalny, zwykłe ludzkie emocje i rodzinne tajemnice skuszą niejednego czytelnika, niezależnie od wieku.

Współpraca ze Sztukater.pl