Królestwo Nikczemnych recenzja

Zabójstwo siostry. Siedem Grzechów, siedmiu Książąt i ona jedna. Tajemnice, zagadki, a dodatkowa tajemnicza przepowiednia. Krew, której nie da się już zetrzeć, a dodatkowo pyszna kuchnia, która odurza w powietrzu zapachem, aby zmylić tych, którzy myślą, że są bezpieczni.

Początek historii napawał magicznym sielankowym klimatem z dreszczykiem tajemnicy, magii i mrocznych zakamarków Piekła. Do tego ta kuchnia - można się było rozmarzyć. Historia ma niezwykły potencjał, choć uważam, że nie został w pełni rozwinięty. Wytracały mnie pewne frazesy z równowagi, wtedy, kiedy już historia wciągała nagle słowo nie pasowało mi do całości i wyrywało z tej fantazji - zrzucę to na karb tłumaczenia. Ostatnio dość często mi się takie rzeczy trafiają. Wracając do fabuły: jest przyjemna. Wątek kryminalny i zabawa w detektywa bardzo przypadła mi do gustu. Dzięki temu lepiej poznajemy bohaterów. Tylko, że ta nasza główna bohaterka Emilia nie grzeszy czasami inteligencją. Kiedy skupia się na jednej myśli to czasami jej wyjdzie, ale nie wiem, czy zamysł był taki, aby była irytująca i wprowadzała miejscami chaos. Ważą się losy świata, a główna bohaterka zachowuje się jak dziecko. W dodatku sam świat wiedźm według mnie nie został wykorzystany tak jak powinien. Rodzina, która na porządku dziennym para się magią i mieszka w mieście z innymi wiedźmami nie do końca jest z nią obeznana. Brakowało mi rozwinięcia, poznania tej kultury innych osób biorących udział w tej historii, a na pewno byłby to pikantny dodatek do całości. Miałam też wrażenie, że niektóre wątki były urywane i jakby następne sytuacje były dla mnie nielogiczne. Może wśród magii logiki nie ma. Chaos był zbyt duży co niestety przekładało się u mnie na komfort czytania. Irytująca bohaterka też nie pomagała, bo kilka razu chciałam rzucić książką.

Po tylu różnych opiniach spodziewałam się wielkiego WOW, a dostałam takie małe, nikłe wow. Wiem, to dopiero pierwszy tom, a historia ma naprawdę duży potencjał do wykorzystania i ta końcówka, tutaj akurat doznała przyjemnego szoku nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Książka jest dobra i znajdzie wielu zwolenników, na pewno sięgnę po drugi tom z czystej ciekawości i tego, że irytujący bohaterowie są dla mnie jak tlen - muszę czymś oddychać. Przekonajcie się sami!