Lodowy ogień recenzja

Królowa Śniegu to kobieta o przeraźliwie zimnym sercu, która włada białym pustkowiem na krańcu świata. Czarodziejka Tamsin Spellwell postanawia ukraść lodowy sopel z serca tyranki. Pragnie w ten sposób pomścić swojego ojca Mastera, na którego Królowa rzuciła czar mrozu. Zaklęcie sprawiło, że mężczyzna został na zawsze zamrożony.
Sankt Petersburg, stolica Imperium Rosyjskiego, 1893 r. Dziewczynka o imieniu Mysz pracuje w hotelu Aurora. Jest sierotą, gdyż jej matkę Julię zaraz po porodzie zabrała tajna policja. Kobieta była nihilistką, wrogiem cara Aleksandra.
Czyszczenie butów, kafli i ucieczki przed otyłym Baryłą, który posądza Mysz o liczne kradzieże- tak wygląda każdy dzień głównej bohaterki.
Pewnego dnia w hotelu zjawia się ubrana na kolorowo Tamsin i białowłosa, dziwna kobieta. Wkrótce dwunastolatka zaprzyjaźnia się z czarodziejką, a ta opowiada o Królowej Śniegu i jej planie.
Więcej dowiecie się czytając wspaniałą powieść Kaia Meyera.
Kiedy dostałam Lodowy Ogień od razu wyczułam, że książka przypadnie mi do gustu. Moją uwagę przykuła także okładka - cała niebieska, przedstawiająca Mysz i Królową Śniegu.
Kiedy zaczęłam czytać myślałam, że się zawiodłam. Akcja rozwijała się powoli i nie powiem, że mnie zaciekawiła. Jednak potem zostałam mile zaskoczona. Bardzo spodobał mi się styl autora i sposób, w jaki opisał wydarzenia. Sprawił również, że przeczytałam jego dzieło bardzo szybko. Lodowy Ogień jest kluczem do świata przepełnionego przygodami i magią. Zagłębiając się w lekturze straciłam poczucie czasu i zapomniałam o rzeczywistości.