Lista Lucyfera recenzja

Lubicie być mile zaskakiwani? Ja bardzo. I nie muszą to być kwiaty bez okazji, czy impreza niespodzianka. Wystarczy, że zaczynam czytać książkę nieznanego mi wcześniej autora i po kilku stronach już wiem, że to jest to.

Takim przyjemnym zaskoczeniem jest dla mnie „Lista Lucyfera”, której lektura znacznie przewyższyła moje oczekiwania.

W Gdańsku pojawia się seryjny morderca. Jest niesamowicie ostrożny, jednak szuka poklasku. Wybiera młodego dziennikarza śledczego, Adama Berga, który ma być jego głosem kierowanym do gdańskiej społeczności.

Berg, jednak nie myśli tylko o rozgłosie jaki zyska dzięki temu wątpliwemu wyróżnieniu. Liczy, że dzięki nawiązanemu z mordercą kontaktowi uda się go schwytać. Ściśle współpracuje z podinspektorem Andrzejem Suchym prowadzącym śledztwo. Mimo początkowych niesnasek, ten duet zaczyna się sprawdzać.

Wyzwanie rzucone mordercy okazuje się niebezpieczne dla Adama i jego bliskich. Czy może liczyć na policję, czy tylko na siebie?

Adam, błyskotliwy, inteligentny i do cna prawy, dzięki swej skrupulatności i zmysłowi analitycznemu jest coraz bliżej prawdy.
Tylko czy jej odkrycie położy kres zbrodniom, czy może sprawa ma drugie dno?

Rewelacyjnie skonstruowana intryga, w której wątek psychopaty, okrutnego, choć wrażliwego na sztukę, niespodziewanie łączy się z ukrytymi przez nazistów bogactwami. W momencie gdy myślimy, że znamy rozwiązanie wszystko zaczyna się gmatwać i wręcz gra rozpoczyna się od nowa.

Po tak dobrym początku znajomości dołączam do fanów Pana Krzysztofa i chętnie poznam wcześniejsze Jego powieści, tym bardziej, że są to kryminały retro, którymi jestem oczarowana.