Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz recenzja

Lisa See urodziła się w Paryżu, ale wychowała w chińskiej dzielnicy Los Angeles. Jest autorką czterech bestsellerowych powieści, które otrzymały liczne nagrody i wyróżnienia.

Z tą autorką spotkałam się dwa razy. Obie książki zamówiłam z magazynu Świat Książki, kiedy to jeszcze nie połączył się z Weltbildem. Jednak pierwsza, która do mnie przyszła to właśnie ta, którą postanowiłam dzisiaj zrecenzować.

Akcja powieści rozgrywa się w Chinach, gdzie wszelkie uczucia skrywa się pod maską obojętności i nawet matki zadają córką niewyobrażalny ból. kobiety nazywa się bezużytecznymi gałązkami , ale w ich wewnętrznych izbach powstaje więź między nimi, silniejsza niż przyjaźń. Zbyt krucha, żeby przeciwstawić się twardym regułom, ale jednocześnie tak głęboka, żeby przetrwała wszystko.

Główną bohaterką jest Lilia. Dziewczynka (później kobieta), której życie zmienia się z chwilą, w której zbliża się krępowanie stóp. Niezwykle bolesny zabieg, któremu poddawane są dziewczęta, aby miały jak najmniejsze stopy. Bo to właśnie one są świadectwem kobiety.

Okazuje się, że Lilia ma nieprzeciętną urodę, dzięki której może zapewnić lepsze życie swojej niezbyt majętnej rodzinie poprzez dobre małżeństwo. Mimo, że w jej rodzinie wszystkie kobiety miały Zaprzysiężone Siostry, ona ma szansę na własną Laotong. Ważniejszą niż siostra, kochaną najbardziej ze wszystkich.

Lilia dostaje wachlarz. Wachlarz, na którym wraz ze swą Laotong będą przekazywały sobie wiadomości przy pomocy sekretnego pisma kobiet - nu-shu - do końca swojego życia.

Powieść dzieli się na cztery części - Dni Córki, czyli czas, w którym Lilia jest dzieckiem; Dni Upinania Włosów, gdzie staje się mężatką; Dni Ryżu i Soli, podczas których zmaga się z codziennością dorosłej kobiety i w końcu Siedząc Spokojnie, czyli czas, w którym jest "tą, która jeszcze nie umarła".

Każda z tych części ma swój własny unikatowy charakter i pokazuje inną stronę Chin. W każdej jednak wyeksponowane są tradycje tego państwa.

To, co obecne jest w całej powieści i co jest zarazem jej ogromną zaletą to wzruszenie. Wzruszenie, które towarzyszy nam do ostatniej strony, ostatniego słowa.

Mimo, że zabrałam się za pisanie tej recenzji już jakiś czas temu to kończę ją dopiero teraz. Dlaczego? Bo przeczytałam to po raz kolejny. Szukałam tylko jednego fragmentu, ale nawet podczas kartkowania książki miałam łzy w oczach, kiedy przypominałam sobie co ona ukazuje.

Charakterystyczny styl autorki jest niezwykle lekki, dzięki czemu czyta się szybko i wbrew temu, że poznajemy masę rzeczy, o których wcześniej nie mieliśmy pojęcia to wszystko jest zrozumiałe.

Dla mnie ta książka nie ma minusów. Można ją czytać i czytać, ale i tak się nie znudzi. Opowiada piękną historię, która potrafiłaby poruszyć nawet najtwardsze serce.

Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz to książka dla tych, którzy chcą przekonać się co znaczy prawdziwa przyjaźń i ile może przetrwać. Jest skierowana przede wszystkim do kobiet, ale sądzę, że panowie, którzy mają w sobie coś z romantyka nie będą narzekać.

Ta powieść bez wątpienia zasługuje na miano bestselleru.


"Nie jestem tak dobra jak ty, ale wierzę, że towarzyszą nam niebieskie duchy. Zawsze będziemy razem."