Lilianna recenzja

Książka „Lilianna” Anny Szafrańskiej zapadnie mi na długi czas w pamięci. Opisuje ona problem, z którym zmaga się wiele młodych matek, które związały się z nieodpowiednimi facetami i przez przypadek zaszły w ciążę. Utwór jest przestrogą dla dziewczyn, żeby uważały z kim się umawiają, bo w życiu nie zawsze jest kolorowo, a chłopak na pierwszy rzut oka może wydawać się kochany i opiekuńczy a tak naprawdę może być draniem jakich nie mało na tym świecie.

Siedemnastoletnia dziewczyna mieszkająca z rodzicami poznaje chłopaka, który jest dla niej naprawdę kochany. Niestety ojciec nie toleruje jej związku i rozkazuje Liliannie, żeby go zostawiła. Od kilku tygodni kłóci się z rodzicami po czym ucieka do swojej kryjówki wypłakać się. Spotyka się tam z Maćkiem i wspólnie planują wyjechać. Młody mężczyzna właśnie dostał propozycję pracy i zakwaterowania się w Poznaniu i życia tam, lecz wiedząc, że jego kobieta jest z nim w ciąży proponuje jej wyjazd razem z nim. Nie chce jednak skorzystać z oferty szefa, więc wynajmują mieszkanie. Jest im cudownie razem, kochają się, niestety sielanka nie trwa długo. Po narodzinach Oskara chłopak zaczyna znęcać się nad Lilką i mówić jej przykre rzeczy, że urodziła ułoma. Lilka wie, że chłopczyk jest trochę inny niż wszystkie dzieci ale kocha go nad życie i chce dla niego jak najlepiej, tyle że przy boku Maćka nigdy więcej nie będzie im dobrze. Dziewczyna sprząta mieszkania w okolicy i pewnego dnia podczas pracy zauważa fortepian i po prostu nie może się oprzeć, więc siada i zaczyna grać. Po chwili orientuje się że nie jest sama i widząc właścicielkę mieszkania zaczyna ją przepraszać i obiecywać, że to się więcej nie powtórzy. Ta na to tylko macha ręką twierdząc, że bardzo jej się podobało i zaprasza bohaterkę na kawę. Dziękuje jej za ostatnio ugotowany gulasz, który był naprawdę świetny i mówi że to była miła odmiana, bo nie musiała jeść na mieście. Podczas rozmowy wypytuje dziewczynę o różne rzeczy i gdy tej niechcący podwija się rękaw, zauważa rany. Lilianna nie chce o tym opowiadać a gdy Malwina ją dotyka to ta się wzdryga. Właścicielka mieszkania ofiaruje jej gaz pieprzowy w razie potrzeby obrony. Dziewczyna bierze go niechętnie dziękując, ale nie wie że w najbliższym czasie może to uratować jej życie...

Książka jest bardzo wzruszająca i pełna napięcia. Po prostu ciężko jest mi opisać słowami jak dobra była, więc powiem tyle, że skradła mi serce i przez nią co chwila musiałam wycierać oczy. Niedługo ma się pojawić kolejna część i jak tylko wyjdzie od razu biorę się za czytanie! Polecam ją wszystkim, bo nie tylko ma w sobie pełno problemów życiowych ale i opisuje wyjście z toksycznej relacji i zaczęcie życia od nowa. Daję 10/10 i z niecierpliwością czekam na drugą część!