Tajemnica Noelle recenzja

„Tajemnica Noelle” opowiada o losach trzech bliskich sobie przyjaciółek: Noelle, Tary i Emerson, znających się jeszcze z czasów studenckich. Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że znają się doskonale. Okazuje się jednak całkowicie odwrotnie. Do Tary i Emerson niespodziewanie dochodzi przykra wiadomość – Noelle popełniła samobójstwo. Obie są zaskoczone tym faktem, gdyż były pewne, że ich znajoma była szczęśliwa i nie posiadała żadnych problemów. Żadna z nich nie miała nigdy przed pozostałymi tajemnic, więc sprawa ta wydaje się tym bardziej tajemnicza. Jedyna wskazówka, która może posłużyć do rozwiązania mrocznego sekretu to krótki list do niejakiej Anny…
Powieść Diane Chamberlain można zaliczyć do gatunku obyczajowego. Nie jest to jednak zwykła książka opowiadająca o codziennych problemach. Takich bowiem możemy spotkać na rynku bardzo wiele. Co więc wyróżnia akurat „Tajemnicę Noelle”? Nastrój książki jest dość melancholijny, więc z pewnością nie spotkamy tu powodów do śmiechu. Bohaterowie powieści niejeden raz stykają się w niej z bardzo trudnymi wyborami, które mogą mieć wpływ na całą ich przyszłość. Zaczynając czytać książkę, natykamy się na coraz nowsze wątki, a fabuła strasznie się wlecze. Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że nie mają one ze sobą nic wspólnego, lecz pod koniec powieści okazuje się, iż wszystkie odnogi fabuły są powiązane, a czytelnik ma przed oczami jedną, zgraną całość. W książce spotkamy się więc z nastoletnią, niespełnioną miłością, jak również ciężkimi relacjami pomiędzy matką a córką. Autorka daje nam możliwość wczucia się w sytuację każdego z bohaterów i choć wiele razy na pewno pomyślimy źle o jakiejś postaci, to potem okazuje się, że jednak i ona ma w sobie choć odrobinę człowieczeństwa. Czytając powieść, kolejne rozdziały wydawały mi się bardzo przewidywalne. Był to jednak celowy zabieg ze strony autorki, gdyż mimo tego, że domyślałem się zakończenia, to jednak na ostatnich stronach fabuła obróciła się o sto osiemdziesiąt stopni.
Ciekawym zastosowanym urozmaiceniem jest przedstawienie rozgrywającej się fabuły z punktu kilku osób. Wszystkie rozdziały pisane są w formie pamiętnika, dzięki czemu czytelnik jeszcze bardziej może zżyć się z bohaterami. Wyjątek stanowi tutaj Noelle – jej losy opisywane są w narracji trzecioosobowej. Sprawia to, że jej osoba wydaje się jeszcze bardziej tajemnicza, a czytelnik do samego końca nie może dociec, czym się kierowała oraz co skłoniło ją do podjętej decyzji.
Podsumowując, „Tajemnicę Noelle” czytałem z wielkim zaciekawieniem. To jedna z książek, które połyka się bardzo szybko. Z twórczością Diane Chamberlain spotkałem się po raz pierwszy, ale mam nadzieję, że jeszcze powrócę do jej dzieł. Polecam tę książkę każdemu, kto ma ochotę na przeczytanie czegoś wyjątkowego – czegoś, co sprawi, że po finale powie „Już koniec?” i będzie czuł niedosyt, ze względu na jakoś kunsztu pisarskiego.