Sekret willi Romantica recenzja

Ta książka jest lekka. I to zdecydowanie najlepsze, co można o niej powiedzieć, szczególnie w ciepłe, lepkie letnie popołudnie. Opis z tyłu okładki sugeruje unosząca się w powietrzu tajemnice, odkrywanie rodowych sekretów a wszystko to podszyte morderstwem. Może dlatego po lekturze byłam trochę rozczarowana. Postaci są nieco płaskie, jakby ciosane z grubego bala, bez niuansów, bez niejednoznaczności. Każdy z bohaterów w szerokiej perspektywie jest boleśnie przewidywalny a jednoczesnie ich motywacje są niejasne, niespójne. Decyzj wydają się być momentami całkowicie nieuzasadnione, jakby na sile wpasowane w fabułę. Fabułę,która  zresztą przemyślana na wielki suspens całkowicie gubi urok ciepłego, przesyconego zapachem rozgrzanej słońcem skóry powietrza miejsca akcji. Autorka chciała bardzo wiele umieścić w bardzo niewiele mówiącej książce. Na plus zdecydowanie działa wpleciony w główny wątek poboczny wątek retrospektywny, który o dziwo okazał się być najbardziej spójny, choć bolesne odrealniony. Było lekko, odpoczęłam, ale nie śledziłam fabuły z zapartym tchem a perypetie bohaterów bardziej mnie śmieszyły niż fascynowały. 3/10, ale na weekend w górach dało radę.