Sekrety roślin i zwierząt w miejskiej dżungli recenzja

Okładka książki i jej opis sugerują czytelnikowi zanurzenie się w świat codziennych tajemnic, które mijamy niezauważone podczas spaceru do pracy. Kto nie chciałby zgłębić majestatu gołębi i dyskretnego uroku ślimaków? To jednak niestety na tyle z sekretów.

Narracja pierwszoosobowa w publikacjach popularnonaukowych zwykle sprawia, że książka staje się lekka, czytelnik ma szansę utożsamić się z autorem i osobiście go polubić. Tym razem jednak Nathaniel Johnson wpadł w pułapkę "bylejakości". Więcej w jego narracji opowieści o sobie i swoich przemyśleniach, niewiedzy i zadziwieniach a mniej o głównej bohaterce książki- przyrodzie. Dowiadujemy się, jak szybko córka autora nudziła się (lub nie) obserwacją poszczególnych gatunków roślin i zwierząt, niewiele jednak z tego wynika. Wśród nieco monotonnej i skupionej na autorze opowieści o jego obserwacjach można wyłowić perełki, jednak mam wrażenie, że książka ta nie będzie odkrywcza nawet dla tych odbiorców, którzy o otaczającej nas (a raczej mieszkańców USA, bo to na faunie i florze tych terenów zbudowana jest książka) przyrodzie wiedzą niewiele. Przez chwilę miałam nadzieję, że jeśli już niespecjalnie odkrywane są przed nami sekrety i tajemnice, to przynajmniej metoda obserwacji i prowadzenia "domowych badań" przedstawione zostaną w sposób, który zainspiruje czytelnika do samodzielnej obserwacji i szukania informacji. Niestety i tutaj ważniejszy wydaje się być autor i jego potrzeba ujawniania siebie a nie przyrody.

Plusem książki jest jej prosty,przystępny dla każdego czytelnika język. Trudno tutaj o dużo fachowego słownictwa, jednak brak naukowego zacięcia na poziomie językowym uważam za plus. Zabieg ten powoduje, że każdy odbiorca, niezależnie od poziomu wykształcenia i wiedzy biologicznej jest w stanie bez problemu przeczytać i przyswoić tę pozycję. Podoba mi się także sama konstrukcja książki- rozdziały poświęcone konkretnym gatunkom podzielone dodatkowo na podrozdziały w zależności od głównego poruszanego tematu. Stworzyło to duży potencjał na prawdziwą skarbnicę sekretów i zabawę w odkrycia. Szkoda niestety, że niewykorzystany.

Podsumowując, jestem przekonana, że książka ta jest dobrym pomysłem, jeśli szukamy czegoś lekkiego, niespecjalnie przytłaczającego wiedza biologiczną, może odrobinę przybliżającego nas do otaczającego nas świata. Nie nastawiajmy się jednak na sekrety i tajemnice. Raczej dwie- trzy anegdotki do zabłyśnięcia przy rodzinnym grillu.