Pochwała cierpliwości recenzja





Kto z nas nie pomstował na zły los, gdy wybrał złą kolejkę do kasy? Zadowoleni ze swojego zmysłu taktyczno-analitycznego, kalkulując na szybko (bo nie ma czasu!) ilość produktów w koszykach klientów przed nami, wybraliśmy strategicznie najlepsze miejsce. Ustawieni jesteśmy w ten sposób, że jeśli z głośników usłyszymy komunikat: “Szanowni Klienci! Za moment otworzymy dla Państwa kasę numer 5” wszyscy przegrają z nami w przedbiegach. Tymczasem nic nie idzie zgodnie z naszym planem! Najwidoczniej nikt nie zamierza okazać nam szacunku poprzez otwarcie kolejnej kasy. „Nasza” kolejka nie posuwa się naprzód tak szybko jak zakładaliśmy, bo kasjerka nie pamięta przeklętych kodów na pieczywo. Mało tego – jak na złość – ludzie zamiast płacić zbliżeniowo, upierają się, że poszukają w portmonetkach drobnych. Jakby wszystko się sprzysięgło dziś przeciwko nam, kasjerka uprzejmie informuje kolejnego klienta o wyjątkowej promocji na masło przy zakupie 3 kostek, więc teraz czekamy, aż łaskawie wróci on z odpowiednią ilością tego sprasowanego tłuszczu. Jesteśmy na granicy utraty wszelkiej cierpliwości, gdy kolejna klientka wyjmuje z plecaka parę „leginsów do zwrotu”, co wymaga asysty kierownika zmiany. Nasza powieka drga coraz szybciej, aż sklep wypełnia niespodziewany huk, przenikliwy błysk i podmuch powietrza, a następnie zalega głucha cisza… W miejscu gdzie coraz bardziej sfrustrowani przestępowaliśmy z nogi na nogę powstał mały krater – eksplodowaliśmy! Tego było zbyt wiele…





„Pragnienie intensywnego życia, ucieczka przed nudą, potrzeba panowania nad czasem, egocentryzm, trudność w znoszeniu swoich bliźnich, zmęczenie czy zbyt ciężkie do uniesienia cierpienie – wszystkie przyczyny naszej niecierpliwości mogą prowadzić do postawy rezygnacji: jesteśmy niecierpliwi i tacy prawdopodobnie pozostaniemy do końca życia”.

„Tymczasem dopiero wtedy, kiedy nie mamy niczego, przestajemy się bać. Wyzbycie się chęci posiadania czasu, podobnie jak wyzbycie się dóbr materialnych i spraw tego świata – oto klucz do życia w wolności. Ale my często mylimy „życie w wolności” z „życiem, nad którym panujemy”. Chcielibyśmy, żeby wszystko działo się tak, jak sami zaplanowaliśmy.”





„Aby znosić cierpliwie naszych bliźnich, możemy wybrać drugą ścieżkę: zachwycić się ich zaletami. Jest to wezwanie, aby z zamiłowaniem szukać dobra w innych, zamiast skupiać się na tym, co nas w nich drażni”

„Dla chrześcijanina żadne oczekiwanie nie jest chwilą jałową. Jest to zawsze czas, który należy wykorzystać, sprzyjający moment dany przez Boga, aby otworzyć się na to, co On chce ofiarować.”

Czy rzeczywiście żadne nasze oczekiwanie nie jest jałową chwilą? To znów nakłada na nas niebotyczną presję, by nie marnować najdrobniejszej chwili, skoro zawsze jest to czas, który należy wykorzystać. Piszę to z perspektywy osoby, która stojąc w korku stara się czytać książki, bo żal mi uciekającego bezpowrotnie czasu. Ostrożny byłbym jednak w tym by ferować opinie, że coś jest „takie i nie inne” zawsze albo nigdy. Obawiam się, że wielu może zniechęcić się do dalszej lektury tej książki, gdy uderzy ich to, że żyjący w dobrobycie kapłan stwierdza autorytarnie, iż każdy powinien przeżywać daną sytuację w ten czy inny sposób. Potrzebujemy w tym wiele pokory i skromności, aby wzajemnie móc się uczyć od siebie.





„Z tego powodu my, otoczeni tak wielką rzeszą świadków, odrzućmy wszelkie przeszkody oraz krępujący nas grzech i biegnijmy wytrwale w wyznaczonym nam wyścigu. Utkwijmy wzrok w Jezusie, w Tym, który wzbudza i doskonali wiarę, i który ze względu na czekającą Go radość wycierpiał krzyż, nie zważając na hańbę, i zajął miejsce po prawej stronie tronu Boga. Pomyślcie o Tym, który ze strony grzeszników doznał wobec siebie takiej wrogości, abyście, zniechęceni, nie upadli na duszy”. (Hebrajczyków 12:1-3 SNP)