Lament recenzja

Szesnastoletnia Deirdre Monaghan jest niezwykle uzdolnioną harfistką, ale kiepsko znosi wystąpienia publiczne. Gdy po raz kolejny przeżywa tremę przed występem, z pomocą przychodzi jej tajemniczy chłopak, którego spotkała we śnie. Od tej pory wokół niej zaczynają się dziać dziwne i niepokojące rzeczy, gdyż staje się przedmiotem zainteresowania fejów oraz samej Królowej Elfów. Dziewczyna nie potrafi jednak powstrzymać pogłębiającej się fascynacji nowo poznanym Lukiem, mimo iż ten skrywa przed nią mroczne sekrety.
„Lament. Intryga Królowej Elfów” to debiutanckie dzieło Maggie Stiefvater, jak również moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki. Nie miałam okazji często sięgać po pozycje, w których pojawiała się tematyka elfów, dlatego właśnie postanowiłam zapoznać się z tą książką. I choć nie spodziewałam się wiele, to zostałam mile zaskoczona. To, co mnie najbardziej urzekło to cudowny, działający na wyobraźnię klimat oraz niebanalnie wykorzystany motyw fejów. Autorka posługuje się lekkim, zrozumiałym stylem i wyraźnie widać, że potrafi zrobić dobry użytek ze swojej wyobraźni. Największą zaletą tej pozycji jest zdecydowanie elfi świat, który Maggie Stiefvater zaprezentowała w barwny i fascynujący sposób. Nieco gorzej wypada kreacja bohaterów, zwłaszcza głównych, którzy nie wzbudzili we mnie większych emocji. Są to typowi przedstawiciele gatunku paranormal romance; nieskomplikowani i słabo zarysowani. Byłam na to przygotowana, gdy zabierałam się za tą lekturę, dlatego na ich zachowanie i postępowanie patrzyłam zazwyczaj z przymrużeniem oka. Podobnie rzecz się ma z nieco naiwnym i banalnym wątkiem miłosnym. Co do fabuły, to muszę przyznać, że została sprawnie poprowadzona, chociaż nie podobało mi się zbyt szybkie rozwiązanie niektórych wątków.
Książkę „Lament. Intryga Królowej Elfów” uważam za całkiem udany debiut, który mnie wciągnął, zaintrygował i przy którym mile spędziłam czas. Jest to pozycja skierowana raczej do młodych odbiorców, najlepiej fanów tego gatunku, którzy bez większych oczekiwań liczą przede wszystkim na ciekawą, niezobowiązującą lekturę. Uważam, że autorka świetnie wykorzystała motyw elfów, więc jeżeli nie mieliście jeszcze okazji spotkać się z tą tematyką, to zachęcam, byście rozpoczęli swoją przygodę właśnie z „Lamentem” ;) Myślę, że jest to dobra pozycja na początek.