Lalkarz recenzja

"Lalkarz" Pauliny Cedlerskiej to moje pierwsze spotkanie z twórczością tejże autorki. Spotkanie przypadkowe, gdyż w ostatniej chwili dołączyła do mojego bibliotecznego stosiku. I o dziwo- spotkanie bardzo udane, przez to z ciekawością zapoznam się z innymi pozycjami Pani Pauliny.




Fabuła zapowiadała się ciekawie i tajemniczo, z dużą domieszką intryg i traumatycznych przeżyć. To właśnie odnalazłam w tej lekturze. Główna bohaterka jest świadkiem morderstwa kobiety, niestety ze strachu ukrywa przed policją i znajomymi ten fakt. Jak się okazuje, nie było to jedyne zabójstwo, wkrótce giną kolejne młode kobiety, a przy ich ciałach sprawca zostawia słomiane laleczki. Podobną Łucja znajduje w swoim samochodzie. Czyżby morderca widział ją w tym lesie, gdy dokonywał swojego pierwszego czynu?

Niezwykle interesująco wypadła poprowadzenie fabuły dwutorowo- opisujące to, co dzieje się aktualnie oraz to, co dotyczy przeszłości Łucji. I tutaj nadmienię, że ta przeszłość wypada znacznie bardziej wciągająco, szokująco i emocjonalnie. Jednym słowem- Łucja za młodu przeżyła prawdziwe piekło. Piekło, które w znacznym stopniu wpłynęło na to, kim teraz jest!

Akcja dynamiczna, pełna sekretów, budząca dezorientację oraz szok. W przeciwieństwie, do niektórych czytelników, mi nie udało się rozszyfrować tożsamości mordercy, ale to idzie na plus.



Niestety, są dwa silne minusy (przez co ocena to7/10). Pierwszy z nich to postać głównej bohaterki, którą pomimo szczerych chęci i biorąc pod uwagę jej trudne dzieciństwo, nie byłam w stanie polubić i zrozumieć. Często jej zachowanie wydawały mi się bezmyślne, nieodpowiedzialne i czysto egoistyczne, a niekiedy i po prostu głupie. To właśnie te zachowania poniekąd przyczyniły się do takiego, a nie innego zakończenia. Zakończenia, które również nie przypadło mi do gustu, bo oczekiwałam nie tyle "happy endu", co sprawiedliwości.

Całość wypada jednak bardzo dobrze. Ani na moment nie czułam znużenia podczas tej lektury. Było wręcz przeciwnie, nie mogłam się od niej oderwać. Jak widać- ten przypadkowy wybór książki w gminnej bibliotece, zaliczam do udanych, zaś innym czytelnikom ze szczerym sercem i czystym sumieniem polecam.