Farma lalek recenzja

Krotowice są małym miasteczkiem w Karkonoszach, gdzie wszyscy się ze wszystkimi znają. Do komisariatu policji w której władzę sprawuje „Księciunio” trafia „na zesłanie” komisarz Jakub Mortka. Bo przecież w takim małym miasteczku oprócz kilku wyskoków oraz napiętych stosunków z mniejszością cygańską nic więcej nie powinno się dziać, prawda? Nic bardziej mylnego.
Mortka chce zastanowić się nad swoim życiem i tym, co chce w nim robić. Ma zacząć biegać (poszedł raz), nadrobić czytanie książek (przeczytał dwie!) i poukładać w głowie wszystkie natrętne myśli.
Pewnego wieczora jedenastoletnia Marta nie wraca do domu. Policja zaczyna poszukiwania i odnajduje pedofila, który przyznaje się do gwałtu i zabójstwa. A to dopiero na 50. stronie! Stare uranowe krotowickie sztolnie kryją wiele tajemnic. Mortka z Lupą (kocham te nazwiska) zaczną szukać sprawcy makabrycznej zbrodni, której okrucieństwo przerasta wszystko z czym do tej pory się spotkał nasz komisarz.
Dynamiczna akcja, mylne tropy, podejmowanie gry z czytelnikiem, świetne śledztwo. Podczas lektury zapominamy o szczegółach po to, żeby na samym końcu Mortka podał nam rozwiązanie na tacy. Wszystko jest wyjaśnione, na koniec aż opadała mi szczena. Aż mnie serce bolało, że zamiast książki musiałam czytać notatki, ale od czego są autobusy. Powieść wciągnęła mnie już od pierwszych stron i spodobała mi się bardziej niż „Podpalacz”. Szefowa od razu pożyczyła mi kolejną część. Kochajmy ludzi, którzy polecają nam tak dobre książki!
Dla wtajemniczonych: zapisałam sobie nazwę perfum i przy okazji sprawdzę cenę i zapach. Ciekawe, czy gdybym się nim wypsikała, to czy wszyscy faceci w promieniu 30 metrów by się za mną oglądali.