„Cud, że ręka jeszcze pisze…” / „Ein Wunder, die Hand schreibt noch…“. Świadectwa z łódzkiego getta z materiałami dydaktycznymi dla uczniów i studentów / Zeugnisse aus dem Lodzer Getto mit dem didaktischen Material für Schüler und Studierende recenzja

Getto – odizolowana część miasta, w której zamieszkiwać miały mniejszości narodowe, etniczne, religijne czy kulturowe. W czasie II wojny światowej naziści okupujący ziemie polskie stworzyli wiele takich obszarów na terenie naszego kraju, które stały się miejscem najwyższej udręki dla mieszkających tam Żydów. Wbrew pozorom największe getto nie zostało utworzone w Warszawie, a w Łodzi. Przetrwało ono też najdłużej na terenach okupowanej Polski, gdyż zostało zlikwidowane dopiero w sierpniu 1944 roku. Było ono w pełni działającym organem wewnętrznym miasta, jednak nastawionym na wyzysk, a w konsekwencji i śmierć tam przebywających. Niemcom przede wszystkim zależało na tym, by pozbyć się, uważanych przez nich za „podludzi”, Żydów, by „oczyścić” zajęte przez nich tereny. Dodatkowo pozwalali na prowadzenie przez mieszkańców getta choćby administracji, by mamić ich poczuciem kontroli nad swoim życiem.

Książka, którą dane mi było przeczytać to niezwykły zbiór świadectw osób, które musiały żyć w piekle łódzkiego getta. Zebranie w jednym tomie prawdziwych tekstów kultury, które zostały napisane rękami osób przechodzących przez ten niezwykle trudny okres w dziejach światowej historii jest bardzo interesujące. Poza tekstami z getta dotyczącymi przybycia do niego, codziennego przetrwania i życia w nim czy deportacji ludzi z niego znajdziemy tu również uzupełnienie w postaci naukowych opracowań dotyczących szkół w Łodzi do 1939 roku, dzieci i młodzieży w czasie II wojny światowej, czy dzieci mieszkających bezpośrednio w łódzkim getcie.

Bardzo ciekawym elementem niniejszej publikacji są „Dydaktyczno – merytoryczne wskazówki do pracy z tekstami z łódzkiego getta w ramach zajęć szkolnych z języka ojczystego”. W tej części znajdziemy do każdego zaprezentowanego tekstu z getta listę pytań lub zadań, które w bardziej dokładny, pogłębiony, ale i przystępny sposób pomogą czytelnikowi zrozumieć z czym się zapoznaje, w jakich warunkach musieli żyć ludzie w getcie i co przeżywać w swoim wnętrzu. Podzielona została na część w języku polskim i niemieckim, dzięki czemu może dotrzeć do większej liczby odbiorców.

Myślę, że jest to bardzo ważna pozycja dla młodego jak i bardziej doświadczonego czytelnika, która pozwoli w świadomy sposób podchodzić do historii II wojny światowej i holokaustu, bo

„Kto nie pamięta historii skazany jest na jej ponowne przeżycie” George Santayana

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta portalu nakanapie.pl.