„Cud, że ręka jeszcze pisze…” / „Ein Wunder, die Hand schreibt noch…“. Świadectwa z łódzkiego getta z materiałami dydaktycznymi dla uczniów i studentów / Zeugnisse aus dem Lodzer Getto mit dem didaktischen Material für Schüler und Studierende recenzja

Książka jest zbiorem opowiadań, wierszy i dzienników osób przebywających w łódzkim getcie. Ponadto, została wzbogacona o publikacje dotyczące edukacji i szkolnictwa w Łodzi w czasie wojny oraz bezpośrednio przed nią.

Łódzkie getto żydowskie było pierwszym w pełni odizolowanym od reszty miasta oraz drugim co do wielkości (zaraz po getcie warszawskim) na ziemiach Polskich. Na jego terenie istniało wiele instytucji w pełni obsługiwanych przez mieszkańców getta, między innymi posiadali własną administrację, policję, szkoły oraz domy dziecka. Zarówno w publikacjach jak i twórczości mieszkańców powracającym tematem jest tak zwana „Wielka Szpera”. Była to akcja pomiędzy 5 a 12 września 1942 roku, kiedy to około 15 tysięcy żydów w tym dzieci, starcy, chorzy i niepracujący zostali wywiezieni do obozu zagłady w Chełmnie nad Nerem oraz zamordowani.

W książce zawarte mamy również zadania do tekstu dzięki którym możemy lepiej zrozumieć i przyswoić sobie czytane fragmenty, co jest bardzo dobrym pomysłem zwłaszcza jeśli czytelnikami są nastolatkowie lub starsze dzieci. Uważam, że warto podsuwać książki tego typu właśnie takim grupom wiekowym, ponieważ to pomaga kształtować charakter, pobudza patriotyzm oraz co najważniejsze uczy. Nauka historii jest bardzo ważna dla młodego pokolenia bo oni już niedługo nie będą mieli możliwości uczyć się jej z innych źródeł niż książka czy telewizja. A Naród który nie zna historii własnego kraju będzie powielał błędy własnych dziadków, nie potrafiąc wyciągać wniosków z ich błędów. Historia która wydarzyła się raz i została zapomniana, może wydarzyć się drugi raz ponieważ nikt w czas nie zauważy podobieństwa wydarzeń.

Lektura tej książki dała mi impuls do wielu przemyśleń oraz na nowo rozbudziła chęć sięgnięcia po kolejne pozycje związane z historią oraz korzystając z lata i wypoczynku na świeżym powietrzu nakłoniła do wycieczek do miejsc upamiętniających wydarzenia II Wojny Światowej.

Serdecznie polecam.