Zaproś mnie na pumpkin latte recenzja

„Jeśli masz zmartwienie – napij się kawy, jeśli się cieszysz – napij się kawy, jeśli jesteś zmęczony – napij się kawy”.
-Martyna Wojciechowska

Książka Anny Chaber pachnie niemal jak świeżo zaparzona kawa, otulając nas dodatkowo jesiennym klimatem, jak mięciutkim kocykiem.

Paula, pracownica korporacji, od dawna marzy o awansie i ma nadzieję w końcu wykazać się swoimi umiejętnościami. Najpierw jednak musi zorganizować jesienny spotkanie dla współpracowników, które zlecił jej szef. Mimo że nie czuje się zbyt pewnie w roli organizatorki, podejmuje się zadania.

Greg, miłośnik kawy, pracuje jako barista w sieciowej kawiarni. Marzy o tym, aby założyć własny biznes i raczyć klientów najlepszą kawą i przysmakami. Na dłuższą metę nie wyobraża sobie pracy w miejscu, w którym na siłę musi wciskać klientom plastikowe bransoletki czy pluszowe misie w ramach narzucanych przez szefostwo akcji.

Greg i Paula poznają się przypadkiem w kawiarni i z biegiem czasu zbliżają się do siebie. Oboje są po przejściach, oboje mają pewne trudności i marzą o zmianie swojego dotychczasowego życia. Czy im się to uda?

Muszę przyznać, że mam niemały problem z ocenieniem tej powieści, bo z jednej strony spędziłam z nią miło czas-towarzyszyła mi formie audiobooka podczas prac ogrodowych, a z drugiej nie wyróżniała się niczym szczególnym. Ot, przyjemne czytadełko na jesienne wieczory.

Zarówno Greg, jak i Paula momentami zachowywali się dość infantylnie i nie potrafili zakomunikować swoich potrzeb, ale o dziwo nie było to jakoś nadmiernie irytujące. Bohaterowie drugoplanowi natomiast stanowili ciekawe tło wydarzeń i świetnie uzupełniali historię.

Jesienny klimat wylewa się ze stron powieści, można niemal wyobrazić sobie smak bułeczek cynamonowych serwowanych w kawiarni czy aromat kawy parzonej przez Grega.

Autorka porusza tu również dość ważny temat badania piersi i walki z rakiem. Jest to jednak tylko niewielka wzmianka. Choć z pewnością jest to ważne, zabieg ten był dla mnie trochę naciągany.

„Zaproś mnie na pumpkin latte” to obyczajówka z romantycznym wątkiem, która w swojej prostocie może urzec czytelnika, aczkolwiek zdecydowanie nie jest powieścią dla każdego.

Nie ma tu niesamowitych zwrotów akcji, fabuła nie wzrusza i nie przyspiesza bicia serca, bohaterowie nie należą do takich, którzy na długo zapadną Wam w pamięć. Niemniej jednak jest to przyjemna historia dla miłośników takich lekkich historii.