Arabski mąż recenzja

"Czasami trzeba bardzo nisko upaść, żeby się podźwignąć". (str. 155)

Ten cytat odnosi się do bohaterek arabskiej sagi pół Polek, pół Arabek. Każda z nich przeszła przez piekło, doświadczyła najgorszych rzeczy jakie mogą spotkać człowieka, co ich na pewno wzmocniło i uodporniło na wiele zdarzeń,lecz nie zapominajmy, że robiły to na własne życzenie i nie potrafiły wyciągać wniosków z przykrych doświadczeń. Błędy popełniały zarówno mamusia jak i jej córeczki.

Ta część sagi poświęcona jest młodszej siostrze, która mimo ostrzeżeń związała się z okrutnym dzihadystą, który porwał ją i mimo pięknych obietnic traktował ją w sposób urągający relacjom partnerskim. Szybko traci nadzieję i złudzenia na lepszą przyszłość. Cierpiała na syndrom sztokholmski, miłość i nienawiść w stosunku do męża toczyła w niej walkę, przechylając szalę raz w jedną raz w drugą stronę.Gdy ktoś długo przebywa w towarzystwie dzihadystów, widzi ich niecne uczynki, ile złego wyrządzili staje się nieświadomie takim jak oni.Jej tropem podąża starsza siostra z mężem usiłując wyrwać ją z rąk zaborczego męża.

Przedstawiona została codzienność kobiet w czasie trwania krwawej, okrutnej wojny arabskiej. Życie w kalifacie utworzonym na terenach Syrii i Iraku.
Tutaj fikcja literacka oparta jest na prawdziwych wydarzeniach i faktach.
Autorka swoją książkę oparła na wnikliwych studiach, materiałach dowodowych, relacjach świadków, mediów i portalach społecznościowych.

Obraz Syrii ogarniętej przemocą, chaosem, bezprawiem i morzem krwi niewinnych ludzi, ruinami i zgliszczami budynków. Okrucieństwo członków Państwa Islamskiego jest nie do opisania, nawet nie wahają się popełnić zbrodni w stosunku do członków swojej rodziny.Kieruje nimi prawo i bezwzględność terroru, zniszczenia niewiernych, lecz także swoich współwyznawców.
Działalność członków PI rozszerza się dokonując wielu zamachów terrorystycznych w innych państwach.

Prawdziwy obraz kalifatu z łamaniem prawa, pogwałceniem praw dzieci i kobiet.
Tam pogrzebano honor, uczciwość, prawdziwą wiarę, życzliwość.Tragedie rodzin żyjących ze świadomością śmierci bliskich, lub pohańbionych kobiet, które nie mogą wrócić na łono rodziny.
Jak w tych strasznych czasach można było odróżnić dobro od zła. Komu można zaufać, a kogo się wystrzegać. Ludzie a szczególnie lekarze dobrowolnie zgłaszali się do pomocy humanitarnej, a spotykali się z okrucieństwem, przemocą, gwałtem, a nawet utratą życia. Dla ich oprawców człowiek się nie liczył. Chełpili się swoimi czynami, a okrutne filmiki z egzekucji umieszczali w Internecie.

Tragiczny stan więzień dla kobiet i warunków w nich panujących.Bestialskie traktowanie więźniarek, potworne tortury i liczne gwałty im zadawane.
Przerażający obraz współczesnego haremu, gdzie część młodych dziewczyn jest notorycznie i brutalnie gwałcona, a część pielęgnowana i przygotowywana do sprzedaży.

Poznajemy też sposoby werbowania ochotniczek do kalifatu, kiedy obiecywano im cudowne życie, które szybko okazywało się ułudą.Wypaczanie charakteru wielu dzieciom, robiąc im pranie mózgu, przysposabiając do bezwzględnego posłuszeństwa, gotowości wykonania każdego rozkazu w walce z niewiernymi.
Z drugiej strony kobiety różnych wyznań szkolące się w oddziałach bojowych, by pomścić śmierć swoich bliskich i odzyskać dobra zabrane przez kalifat.

Książka mocna pod względem aktów przemocy i okrucieństwa. Trudno sobie wyobrazić że człowiek jest zdolny do popełniania takich czynów.Na końcu znajdujemy krótki rys historyczny o Bliskim Wschodzie, o którym częściowo zadecydowały państwa europejskie.