Cisza recenzja

"Cisza"
Marcin Majchrzak
wydawnictwo VESPER

Marcin Majchrzak tym razem zabiera swoich czytelników na krótki spacer, podczas którego pokazuje im kilka zupełnie różnych od siebie miejsc. To miejsca na pierwszy "rzut oka" zwyczajne i szare tak samo jak nasza najzwyklejsza rzeczywistość, jednak po kilku krokach okazuje się, że w każdym z tych miejsc skrywa się coś mrocznego, niepokojącego, iluzjonistycznego...

Książka "Cisza" to zbiorek 10 krótkich opowiadań, zamkniętych w zaledwie 177 stronach. Są to historie niedługie, takie, które pochłania się momentalnie, ale pomimo tego, że stron jest tu niewiele, to wartościowa treść aż się z nich wylewa. Każda z historii na którą składa się "Cisza" jest odrębnością, każda jest zupełnie inna, każda porusza i daje do myślenia, ale co najważniejsze, każda łączy prawdziwe, współczesne ludzkie problemy z elementami fantastycznej grozy.

Bardzo lubię takie opowiadania. To idealna formuła do dawkowania sobie idealnej porcji mocnych wrażeń ( bez zbędnych ozdobników, zawiłości i rozciągania fabuły czy niewiele wnoszących wątków pobocznych). Opowiadania uwielbiam czytać po jednym " do poduszki" w jesienno- zimowe wieczory i na taki deszczowy, ponury czas, będzie to książka idealna.
Każde opowiadanie wywołało we mnie inne emocje i nie było tu ani jednej nieudanej opowieści. Najbardziej pod względem fabuły, okoliczności wydarzeń i poruszonego problemu podobało mi się opowiadanie pierwsze , czyli tytułowa "Cisza" , a historią, która poruszyła i zszokowała mnie najbardziej zdecydowanie jest opowiadanie "118".

Krótkie, ale ważne i trudne historie, różnorodność stylu ale jednocześnie spójność klimatu, świetne wydanie od wydawnictwa Vesper uzupełnione rewelacyjnymi szkicami autorstwa Krzysztofa Wrońskiego- "Cisza" to książka, która z pewnością znajdzie swoje zasłużone miejsce w biblioteczce każdego miłośnika krótkich opowiadań okraszonych nutką grozy.

Do krótkiej książki krótka recenzja- nie można tu zbyt wiele zdradzić, bo zepsuje to całą radość płynącą z lektury.