Końcówki szachowe recenzja

Nie jestem namiętnym graczem w szachy, powiem nawet więcej, że ostatnio grałam tak naprawdę ze dwadzieścia lat temu. Mój syn pasjonował się tą grą, a że w naszym miasteczku były organizowane turnieje szachowe, więc oboje braliśmy w nich udział. oczywiście z różnymi efektami, ale raz zdarzyło mi się nawet wygrać gminny turniej w swojej kategorii.
Obecnie wszystko zwala się na brak czasu, lecz ja tak naprawdę to nie miałabym raczej z grać. Syn wyprowadził się i gra trochę ze swoimi dziećmi, a wokół siebie nie mam graczy chętnych chociażby nawet do jednej partyjki.
Jednak ta książka chyba spowodowała, że moje wnuki nabrały chęci do tej królewskiej gry. Tym bardziej, że zobaczyły ustawioną szachownicę z figurami, na której ja ćwiczyłam sobie propozycje przedstawione w książce przez autora. W wolnym od szkoły czasie zaczynamy więc naukę...
Chociaż może się wydawać, że studiowanie końcówek szachowych to nużące i niepotrzebne zajęcie, ale ja myślę, że tym sposobem można podnieść poziom swojej gry i niejednokrotnie zaskoczyć przeciwnika końcówką partii.
Paul Keres to wybitny estoński szachista, nazywany nawet Księciem Szachów, w swojej książce "Końcówki szachowe" nie przedstawia tylko teoretyczne analizy, ale obrazowo pokazuje ich znaczenie praktyczne. Ja już wiem, że dlatego ta teoria jest łatwiejsza do przyswojenia nawet dla amatora, a końcówka należy do najważniejszej części partii.

Ta książka jest przeznaczona dla graczy wszystkich poziomów, pozwala nauczyć się różnych technik prowadzenia gry końcowej a także w jaki sposób wykorzystać przewagę, jak radzić sobie z obroną, jak uniknąć błędów, jak sprytnie doprowadzić do remisu i jak połączyć fazę debiutu z grą środkową i końcówką. Bo błąd w każdej fazie gry może przesadzić o wyniku walki a naprawdę rzadko nadarza się szansa na jego naprawienie.
Oczywiście przykłady podane w tej książce mają charakter instruktażowy i nie wyczerpują tematu, ale pozwalają na zdobycie wielu przydatnych informacji. A gdy chcielibyśmy jeszcze głębiej postudiować temat, to możemy sięgnąć po inne podręczniki gdy końcowej lub samodzielnie spróbować analizy różnych partii żeby lepiej zrozumieć trudniejsze elementy gry.
Autor w swojej książce podaje przykłady różnych końcówek:
Końcówki pionkowe,
Końcówki hetmańskie,
Końcówki wieżowe,
Końcówki gońcowe,
Końcówki skoczkowe.

Polecam wszystkim pasjonatom tej gry, ale również początkującym.

Dziękuję Wydawnictwu RM za otrzymany egzemplarz, dzięki któremu obudziła się we mnie ponownie pasja do gry.