Krew i Popiół recenzja

„Krew i popiół” – cykl Blood and Ash, wydawnictwo You&Ya.

Penellaphe, Poppy, jest wybranką bogów, nie ma też wpływu na swój los. Żyje samotnie, jest pozbawiona wszelkich przyjemności. Jest zamknięta w książęcym zamku. Tylko niektórzy mogą z nią porozmawiać lub ujrzeć jej twarz, ale nikt nie może jej chociażby dotknąć. Poppy ma jedno zadanie – przygotować się do rytuału, Ascendencji, który zapoczątkuje nową erę.

Główna bohaterka marzy o wolności. Jest to silna postać kobieca, których obecność bardzo lubię w literaturze. Ma potencjał i w pełni go wykorzystuje. Potajemnie wymyka się z zamku i pomaga innym, używając swojego daru, a jej zdolności są nad wyraz potrzebne – dziewczyna potrafi wyczuwać ból u innych, dawać im ulgę w cierpieniu, koić i uspokajać. Do tego jej strażnik, Vikter, potajemnie nauczył ją walczyć. I tutaj pojawia się dylemat moralny Poppy – z jednej strony chce pełnić swój obowiązek Panny i przystąpić do Ascendencji, a z drugiej strony – pragnie pomagać potrzebującym, poczuć się jak najzwyklejszy człowiek, doświadczać codziennych rzeczy.

Hawke, przystojny strażnik, dodaje książce wyrazu i zapewnia pikanterię. Dawno nie czytałam książki, w której jedna postać by aż tak mnie intrygowała. Napięcie, które tworzy się między Poppy a Hawke, jest świetne. Do tego dochodzą szokujące zwroty akcji i ujawniane tajemnice. Do końca nie wiemy, co sądzić o tej postaci.

Również postaci drugoplanowe są bardzo fajnie wykreowane, jak na przykład służka i przyjaciółka Poppy - Tawny, Vikter, Rylan czy wielu innych. Szkoda tylko, że niektórzy trafiają prosto w nasze serduszka na zbyt krótko.

W książce pojawiają się ludzie, prawie-bogowie, a także różnego rodzaju stwory, żerujące na innych. Kim są Ascendenci, Descendenci, Atlanci, a czym są sysuny? Co tak naprawdę oznacza niebezpieczeństwo zza Zapory? Kto brutalnie morduje, kto zagraża Poppy i ludziom na zamku? Wszystkiego dowiecie się przy lekturze.

Krew i popiół” to bardzo dobrze stworzony świat, solidnie przedstawione zasady w nim panujące, a wszystko to rządzące się własnymi prawami. Magia, tajemnice i ogrom mrocznych postaci. Trzeba tylko nie zrażać się na początku i postarać się złożyć w całość informacje o świecie, o którym czytamy. Jedynym minusem książki jest natłok wszystkiego pod koniec książki. Nie obraziłabym się za dodatkowe nawet 100 stron, które zmieniłyby książkę trochę w klocka, ale wyjaśniłyby wszystko w swoim czasie.

Fani Dworów i Szklanego Tronu, czytajcie „Krew i Popiół”!

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu You&YA.