Kotka i Generał recenzja

"Ósme życie" tej autorki mnie zachwyciło i ciągle mam je w pamięci, dlatego niecierpliwie czekałam na nową powieść.
"Kotka i Generał" także ma ogromną moc, chwyta za serce, wciąga, intryguje, przeraża, poraża szczerością. Każda z przedstawionych postaci jest pełnokrwista, daje się poznać z dobrej strony ale też z tej mrocznej. Rozpadający się Związek Radziecki, pieriestrojka, nielegalne interesy na których powstaje klasa nowych bogaczy. Wojny, z których wracają poranieni psychicznie "bohaterowie". Bezkarność armii. Wina, pokuta, zadośćuczynienie. Wyrzuty sumienia, duchy przeszłości.
1995 - Czeczenia - osiemnastoletnia Nura marzy by wyrwać się w świat, zaistnieć w nim, nie chce żyć jak matka. Niestety do wioski wkracza oddział rosyjskiego wojska, zaczynają się krwawe przesłuchania, polowanie na wrogów i szpiegów. Znalazł się też w tym oddziale Aleksander, wrażliwy humanista. 
2016 - Berlin, tutaj zamieszkuje rosyjski bogacz zwany Generałem ze swoją dziewiętnastoletnią córką Adą. Ada jest bardzo ciekawa przeszłości ojca, także tej wojennej. Jej dociekliwe pytania budzą duchy przeszłości. Generał nie spocznie nim nie zadośćuczyni grzechom przeszłości, nie wyrówna rachunku krzywd. Pomóc mu w tym może Kotka, aktorka uderzająco podobna do Nury. To trzeba przeczytać, tym bardziej, że powieść jest zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Polecam całym serce