Mamba - morderstwo w dobrym towarzystwie recenzja

Julia Wolińska, ekolożka spotyka na konferencji swoją dawno niewidzianą znajomą ze szkoły. Justyna była jej zmorą z młodości, Mamba jak ją nazwała, zniszczyła psychicznie nie tylko jej życie, ale też wielu innych. Niestety, kiedy po przyjeździe do Polski zostaje zaproszona na wesele córki przyjaciółki Ewy, spotyka Justynę ponownie. 

Spodobała mi się okładka, zaciekawił opis i wzięłam. Błąd stulecia.

Ponad 300 stron koszmaru – fabuła leży, forma leży, całość kwiczy. 

Pierwsze 200 stron to narracja kilku osób, w których mamy opisy, jaka to Justyna była zła, co im zrobiła, potem śledztwo prowadzone przez policjanta, w którym ten przesłuchując podejrzanych dowiaduje się, że Justyna była zła i co zrobiła im w szkole. Mało?, a jakże, policjant otrzymuje od męża jej pamiętniki i czyta, a my razem z nim, Justyna opowiada w nich, jaka ona była zła i co zrobiła innym. Serio! czwarty raz o tym samym chyba bym nie zdzierżyła. Reszta historii tak banalna, a teraz spojler, kryminał chyba przez to, że naszą biedną Justynę ktoś zamordował i mamy przesłuchania. Już filmy klasy c mają lepszą fabułę. 

Potworków część dalszy. Pierwsze rozdziały kończą się zdaniami jak u wróżki. „Julia nie wiedziała jeszcze, że od tej chwili los zaplanował dla niej nie jedną, ale całą serię niespodzianek”- i tak kilka rozdziałów przy bohaterach. Jakbym czytała powieść według klucza. Mamy, więc i romans w tle, wspaniałe małżeństwo, dziennikarza, tajemnego szpiega, oczywiście niezniszczalnego, kochanka, nastolatków – a dodatkowo wszyscy mają aparaty są specjalistami w fotografii i zrobili zdjęcia zbrodni….

I teraz absurd najgorszy, oczywiście stworzony, aby umieścić Justynę na weselu. Wyobraźcie sobie 50 letnich bohaterów, doświadczonych przez los, mających pogląd na życie. I nagle pojawia się osoba, która zniszczyła wasze dzieciństwo, młodość, nie tylko Wam, ale i Waszym rodzinom i nagle zapraszacie ją na ślub własnej córki. A wytłumaczenie podane przez pisarkę – jest bogata, liczycie na prezent. Serio??? Podpowiadam autorce, trzeba było ją zrobić bliską ciotką pana młodego, wtedy to tłumaczyłoby jej udział w weselu i spotkanie z innymi.

Na koniec, co do formy, nie jestem specjalistą, polonistą, rzadko wyłapuję takie błędy, ale jeśli mnie razi forma pisania to musi już być coś nie tak.

Jak ktoś dotrwał do końca tej opinii i ma ochotę jednak przeczytać, proszę mnie nie nawiedzać potem w nocy, strasząc – ja już ten horror wydawniczy mam za sobą, a Wy czytajcie na własne życzenie.