Gość z koszmaru recenzja

Kosz­mary lubią ciem­ność.

Autor: @Anna_Szymczak ·5 minut
2024-09-13
Skomentuj
1 Polubienie
Dla fanów mrocznych opowieści z nutą tajemnicy i napięcia „Gość z koszmaru” J.H. Markerta stanowi prawdziwą gratkę. To wyważona mieszanka horroru i thrillera z elementami kryminału, która wciąga czytelnika w świat, gdzie granice między snem a rzeczywistością zacierają się, a najbardziej przerażające koszmary zaczynają żyć własnym życiem. Autor stworzył historię pełną niepokoju, w której groza staje się tak realna, że trudno oderwać się od książki.

Fabuła książki rozwija się w małym miasteczku New Haven, gdzie na wzgórzu wśród poskręcanych sosen wznosi się rezydencja Blackwood – budowla, która sama w sobie stanowi jedno z kluczowych źródeł grozy. Jej spadkobierca, Ben Bookman, odnoszący sukcesy pisarz horrorów, kończy pracę nad swoją nową powieścią zatytułowaną „Strach na wróble”. Z pozoru jest to zwykła książka grozy, która ma stać się kolejnym bestsellerem. Jednak z chwilą, gdy fikcja zaczyna wkraczać w rzeczywistość, a opisane w powieści morderstwa stają się prawdziwe, życie Bena i mieszkańców miasteczka zamienia się w koszmar.

Już na początku powieści mamy do czynienia z makabrycznym zabójstwem rodziny Petersonów, które stanowi idealne odwzorowanie opisanego w książce Bena Bookmana morderstwa – pomimo tego, że „Strach na wróble” nie miał jeszcze premiery. Ofiary, brutalnie zamordowane, zostały znalezione w starych stodołach, powieszone w kokonach z liści kukurydzy – dokładnie tak, jak to miało miejsce w jeszcze nieopublikowanej książce. To, że zbrodnia została odtworzona z najdrobniejszymi szczegółami, sprawia, że Bookman staje się głównym podejrzanym.

Wydarzenia przybierają jeszcze bardziej niepokojący obrót, gdy na spotkaniu autorskim Bena pojawia się mężczyzna, który twierdzi, że Bookman ukradł mu koszmar i opisał go w swojej książce. Mężczyzna, jak się okazuje, nie jest jedynie zrozpaczonym fanem, ponieważ na oczach wszystkich zebranych popełnia samobójstwo. To wydarzenie staje się początkiem wyścigu z czasem, a najgorsze koszmary zaczynają się materializować.

Detektywi Winchester Mills i Samantha Blue, prowadzący śledztwo w sprawie brutalnych morderstw, muszą stawić czoła rzeczywistości, która coraz bardziej przypomina straszną fikcję. Napięcie narasta, gdy coraz więcej osób ginie w sposób opisany w książce, a Ben Bookman, tracąc pamięć, staje w centrum uwagi. Zdają oni sobie sprawę, że nie mają do czynienia z typowym śledztwem, a granica między człowiekiem a bestią, prawdą a koszmarem, może być niemal niewidzialna.

Jednym z największych atutów powieści „Gość z koszmaru” jest sposób, w jaki autor buduje napięcie. J.H. Markert skutecznie wciąga czytelnika w gęstą, duszną atmosferę miasteczka New Haven, a opisane zbrodnie, atmosfera rezydencji Blackwood oraz niepokojące wydarzenia, które dzieją się w cieniu, sprawiają, że trudno oderwać się od książki. Rezydencja, w której mieszkają postacie, jest niemal jak żywa, oddychająca istota, w której przeszłość miesza się z teraźniejszością, a jej mroczne tajemnice z każdym rozdziałem wychodzą na światło dzienne.

Stra­chy na wró­ble mają stra­szyć. Taka ich rola.

Dom w Blackwood, pełen zakamarków i ukrytych historii, staje się kluczowym miejscem, w którym senne koszmary przybierają formę rzeczywistości. To w nim Ben odkrywa związek pomiędzy przeszłością swojej rodziny a obecnymi wydarzeniami. Autor stopniowo odkrywa przed czytelnikiem tajemnice przodków Bena, ukazując, jak mroczne sekrety jego dziadka, który wybudował posiadłość, odcisnęły piętno na przyszłych pokoleniach. Motyw przekazywania koszmarów i skrywanych mrocznych tajemnic stanowi esencję grozy, która przenika przez kolejne strony książki.

Równocześnie z rozwijającym się śledztwem detektywów, fabuła książki skupia się na Benie, który próbuje odkryć, jakim cudem opisywane przez niego koszmary mogą się materializować. Zmagania głównego bohatera z jego własnym umysłem i pamięcią wprowadzają do książki elementy thrillera psychologicznego, które dodają głębi tej opowieści. Czy Ben sam stał się częścią swojego literackiego świata? A może istnieje coś więcej, co go kontroluje?

J.H. Markert umiejętnie splata wątki horroru i thrillera, tworząc unikalną atmosferę, w której to, co nadprzyrodzone, przenika się z tym, co racjonalne. Opisy morderstw, niepokojące wizje, które nawiedzają postacie, oraz napięcie towarzyszące śledztwu, sprawiają, że książka budzi prawdziwe emocje. Autor porusza także temat wpływu literatury na rzeczywistość, zastanawiając się, jaką moc mają słowa i wyobraźnia pisarza.Ciekawym wątkiem w „Gościu z koszmaru” jest także motyw ksiąg, które skrywają koszmary. W mrocznej rezydencji Blackwood znajduje się pokój pełen ksiąg bez liter, które jednak zdają się mieć niezwykłą moc. To one stają się nośnikiem koszmarów, które potem przenikają do rzeczywistości. Markert wprowadza do swojej powieści elementy metafizyczne, które dodają jej dodatkowego wymiaru grozy. Tajemnicze księgi oraz drzewa, które wydają się mieć własną świadomość, tworzą niepokojący obraz świata, w którym nic nie jest takie, jak się wydaje.

Nie można również nie wspomnieć o postaciach detektywów Millsa i Samanty Blue. Choć początkowo mogą wydawać się stereotypowymi bohaterami kryminałów, z każdym rozdziałem ich postacie nabierają głębi. Mills, doświadczony detektyw z bogatym życiorysem, oraz jego młodsza partnerka, zmagająca się z własnymi demonami, muszą stawić czoła nie tylko brutalnym zbrodniom, ale i nadprzyrodzonym siłom. Współpraca między nimi oraz ich rosnące zrozumienie dla sytuacji, w jakiej się znaleźli, stanowią istotny element fabuły, dodając jej dodatkowego wymiaru psychologicznego.

„Gość z koszmaru” to jednak nie tylko opowieść o morderstwach i nadprzyrodzonych zjawiskach. To również historia o ludzkich słabościach, lękach i tym, jak przeszłość potrafi zaważyć na przyszłości. Ben Bookman, choć jest pisarzem horrorów, staje się ofiarą swoich własnych koszmarów, a jego walka o odzyskanie kontroli nad swoim życiem i twórczością wciąga czytelnika w psychologiczne rozważania na temat tożsamości, pamięci i granicy między snem a jawą.

J.H. Markert stworzył powieść, która trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Mroczny klimat, niepokojące opisy i zaskakujące zwroty akcji sprawiają, że „Gość z koszmaru” to lektura, której nie można się oprzeć.

Podsumowanie:

J.H. Markert stworzył powieść pełną zaskakujących zwrotów akcji, która wciąga od pierwszej strony i nie pozwala się oderwać. Groza, tajemnice i psychologiczne rozterki bohaterów sprawiają, że „Gość z koszmaru” pozostaje w pamięci na długo po jej przeczytaniu. To lektura obowiązkowa dla wszystkich miłośników thrillerów z elementami horroru, którzy szukają książki o głębszym przesłaniu i wyrazistych postaciach. Jeśli macie ochotę zanurzyć się w świat, w którym koszmary stają się rzeczywistością, a granica między fikcją a prawdą jest niewidoczna, to „Gość z koszmaru” na pewno spełni wasze oczekiwania.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-09-05
× 1 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Gość z koszmaru
Gość z koszmaru
J.H. Markert
7.9/10

Na szczycie wzgórza w okolicy miasteczka New Haven, wśród dziwacznie i niepokojąco powykrzywianych sosen wznosi się rezydencja Blackwood. Jej spadkobierca, odnoszący sukcesy pisarz Ben Bookman kończy...

Komentarze
Gość z koszmaru
Gość z koszmaru
J.H. Markert
7.9/10
Na szczycie wzgórza w okolicy miasteczka New Haven, wśród dziwacznie i niepokojąco powykrzywianych sosen wznosi się rezydencja Blackwood. Jej spadkobierca, odnoszący sukcesy pisarz Ben Bookman kończy...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

@ObrazekZapewne nie tylko fani kultowych horrorów pamiętają mroczną wyliczankę: „Jeden, dwa, Freddy już Cię ma…” i od razu kojarzą, który z najpodlejszych złoli nosił pasiasty, stylowy sweterek. Oc...

@alicya.projekt @alicya.projekt

Brutalne morderstwa, autor kryminałów i dziecięce koszmary, to wszystko prowadzi do mrocznej tajemnicy dworu Blackwood. W książce nie dało się nie zauważyć nawiązań do Stephena Kinga. W tekście możn...

JE
@jedz.czytaj.zwiedzaj

Pozostałe recenzje @Anna_Szymczak

Jęk zamykanych bram
Spokojnie, to tylko włamanie.

W literaturze kryminalnej zdolność do zaskakiwania czytelnika i jednoczesnego poruszania istotnych tematów społecznych to prawdziwa sztuka. Wojciech Wójcik, uznany mistr...

Recenzja książki Jęk zamykanych bram
Łowcy skór
Raport o zabójczym układzie.

Afera „łowców skór” to jedna z najgłośniejszych spraw kryminalnych w Polsce początku XXI wieku. Wstrząsnęła opinią publiczną, ukazując mechanizmy bezduszności i żądzy zy...

Recenzja książki Łowcy skór

Nowe recenzje

Klub Dzikiej Róży
Dzika róża
@patrycja.lu...:

"Klub Dzikiej Róży" zaprasza w progi podupadłego pensjonatu w czasach powojennych, w którym policja odkrywa zwłoki. Mie...

Recenzja książki Klub Dzikiej Róży
1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Tetbeszka
@patrycja.lu...:

"1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy" to debiut Aleksandry Maciejowskiej, w którym przenosimy się kilkadziesiąt lat wstecz...

Recenzja książki 1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Dzieci jednej pajęczycy
Pajęcza sieć
@patrycja.lu...:

"Dzieci jednej pajęczycy" przenoszą nas do świata Aglomeracji, gdzie cywilizacja próbuje utrzymać się na powierzchni za...

Recenzja książki Dzieci jednej pajęczycy
© 2007 - 2024 nakanapie.pl