Fałszerka obrazów recenzja

"Fałszerka obrazów" to tytuł, na który musiałam zwrócić uwagę! Kryminał ze sztuką w roli głównej? Już sam opis wystarczył, żebym poczuła się zachęcona do lektury. A czy było warto?
Claire Roth, to początkująca malarka, która w związku z wydarzeniami z przeszłości, nie jest dobrze postrzegana przez znawców sztuki i innych artystów. Szansą na zmianę jej sytuacji jest wystawa w znanej galerii. Jest tylko jedno ale.... By do tego doszło, na prośbę Aidena, właściciela galerii, musi skopiować pewien obraz "w imię wyższego dobra". Dla dziewczyny, która w oczekiwaniu na rozwój własnej kariery, kopiowaniem obrazów zajmuje się zawodowo, nie wydaje się to trudne do realizacji zadanie. Wątpliwości pojawiają się dopiero, gdy okazuje się, że ma skopiować obraz Degasa, który został skradziony ponad dwadzieścia lat wcześniej i od tego czasu słuch po nim zaginął. Ale czy to faktycznie jest to samo dzieło?
Akcja powieści toczy się na różnych płaszczyznach. Równolegle poznajemy obecne losy Claire, zdarzenia z przeszłości, które uniemożliwiły jej rozwój kariery, oraz przedstawione w postaci listów, fragmenty z życia Isabell Gardner, czyli założycielki muzeum, które padło przed laty ofiarą kradzieży. Wszystkie te wątki, autorka w zgrabny sposób łączy, nie ujawniając nam przedwcześnie rozwiązania. Sporo miejsca zostało poświęcone samemu "procesowi" kopiowania oraz "słynnym" fałszerzom. Fikcja w tej powieści miesza się z rzeczywistością, ale spokojnie, na końcu dostajemy wyjaśnienie, które pozwala rozwiać wątpliwości, które informacje są prawdziwe. Czytelników, którzy oczekują, że jest to krwawy kryminał, z wartką akcją, muszę niestety rozczarować. Nie ma krwi, fabuła rozwija się dosyć niespiesznie, ale przez mnogość wątków i ciekawych informacji dotyczących malarstwa, mi osobiście czytało się ją bardzo dobrze.
Zdecydowanie mogę polecić tę książkę miłośnikom lekkich historii ze sztuką w roli głównej, ale tych, którzy oczekują galopującej fabuły, uprzedzam, że mogą poczuć się lekko rozczarowani 😉