Osuwisko recenzja

“Osuwisko” Kingi Wójcik to już piąty tom serii z komisarz Leną Rudnicką, ale to moje pierwsze spotkanie z autorką i jej książkami, które można czytać osobno, bo każda z nich zawiera nową historię kryminalną.

Główna bohaterka, wspomniana już, Lena Rudnicka, to kobieta z traumatyczną przeszłością dotyczącą zarówno sfery osobistej jak i zawodowej. Lena tymczasowo pracuje w komisariacie w Białych Brzegach, tam dołącza do niej Marcel Wolski, jej partner. Do pracy w komisariacie wraca także Daria Sobczak, młoda mama, która pracuje w parze z policjantem Dawidem Sadowskim. Między Leną a Darią zaczyna iskrzyć, traktują się jak rywalki, nie szczędzą sobie złośliwości.

Tymczasem w spokojnych dotąd Białych Brzegach dochodzi do morderstwa. Ofiarą jest Bogusław Konopka, niepracujący, opiekujący się chorą matką. Konopka jako młody chłopak przed laty był w grupie pięciu rówieśników, których w nieczynnej kopalni spotkał tragiczny wypadek. Przed dwójką jego przyjaciół osunęła się ziemia i przysypały ich tony piasku. Ocalała trójka, wśród nich Bogusław, który jako jedyny zdecydował się złożyć zeznania na policji, ale szybko je wycofał. Co się naprawdę stało w kopalni, czy śmierć Konopki ma związek z tamtymi wydarzeniami? Śledczy wracają do starej sprawy, drążą temat, przesłuchują świadków. Wkrótce dochodzi do kolejnej zbrodni i wszystko wskazuje na to, że ma ona również związek z tragedią w starej kopalni. Policjanci stają przed trudną zagadką, pojawiają się nowe tropy, kolejni podejrzani. Komplikują się także sprawy osobiste pracowników komisariatu, wracają dawne problemy, urazy, dramatyczne wspomnienia.

“Osuwisko” Kingi Wójcik wpisuje się w nurt kryminałów z rozbudowaną otoczką obyczajową. Akcja książki toczy się gdzieś na prowincji, w małej, zamkniętej społeczności skrywającej swoje tajemnice, nieujawnione dotąd sekrety. Społeczności, która chyba do tej pory nie potrafiła uporać się z tragicznymi wydarzeniami sprzed lat. Podobało mi się takie połączenie ciekawej, wciągającej historii kryminalnej z wątkiem obyczajowym i dobrze wykreowane postacie bohaterów, z pełną charakterystyką psychologiczną. Postacie mocno zindywidualizowane, pełnokrwiste, wyraziste, którymi targają przeróżne uczucia i motywacje. W ogóle w powieści aż buzuje od emocji - poczucie winy, pragnienie zemsty, niepokój, lęk, zawiść, zazdrość, żądza pieniądza, frustracja, rozczarowanie, zawód przewijają się na kartach książki, czyniąc z niej pasjonującą lekturę. A finał - niespodziewany i ciekawa jestem dalszych losów pani komisarz Rudnickiej.

Podsumowując - dobry kryminał, sprawnie napisany, z wartką akcją, interesującym wątkiem obyczajowym, nietuzinkowymi bohaterami. Polecam!

Dziękuję Wydawnictwu Prószyński Media za egzemplarz recenzencki książki.