Koło ratunkowe recenzja

„Śmierć. Jedyna rzecz która dotyka każdego człowieka. Nieważne kogo się straciło. Siostrę, brata, ojca, męża czy syna. Śmierć zawsze boli tak samo. Obezwładnia i torturuje. Zimna dłoń kostuchy zaciska się wokół serca i sprawia, że chce się położyć w trumnie razem z ukochaną osobą.”

W momencie gdy Zosia dowiedziała się o chorobie matki obiecały sobie że przełamią swoje bariery, pokonają strach i zrobią wszystkie te rzeczy na które nigdy by się nie zdecydowały. Matka zmarła a na liście rzeczy do zrobienia został rejs statkiem. Mimo że Zosia panicznie boi się wody decyduje się na wycieczkę po pełnym morzu. Robi to ze względu na zmarłą matkę ale również ze względu na Mateusza. Z narzeczonym od pewnego czasu im się nie układa więc Zofia widzi w wycieczce szansę na odbudowanie związku. Jakim szokiem okazuje się ucieczka Mateusza ze statku który w ten sposób dobitnie dał jej do zrozumienia że to koniec...
Zosia jeszcze tego nie wie ale rejs wycieczkowcem to będzie przygoda która na zawsze odmieni jej życie.

„ Koło ratunkowe” jest dla mnie ogromnym zaskoczeniem oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Fabuła książki od początku do końca jest dobrze przemyślana. Ciekawa i wciągająca. Przenikanie się wątków romantycznych z kryminalnymi to coś co uwielbiam w literaturze. Powieść Elisy dostarczyła mi wielu emocji. Były momenty smutne wręcz nostalgiczne. Były momenty które doprowadzały do wybuchów śmiechu. I były też takie które wywoływały dreszczyk adrenaliny. Wszystko idealnie ze sobą współgrało. Gdyby nie elementy kryminalne i motyw śmierci matki ta historia byłaby zbyt słodka a tak równowaga została zachowana.
„Koło ratunkowe” jest niesamowicie klimatyczną książką. Nigdy nie byłam na statku. Boję się wody tak samo jak Zośka. Nie przeszkadzało mi to jednak w zobrazowaniu sobie scen opisanych w powieści. Moja wyobraźnia zadziałała perfekcyjnie.

Muszę wspomnieć o scenach erotycznych w książce. I tu należą się autorce brawa na stojąco. Bardzo podoba mi się to jak Elisa Rocher opisuje sceny zbliżeń. Nie są one wulgarne. Opisane są ze smakiem i pobudzają wyobraźnię. Bardzo przyjemnie mi się je czytało.

Jestem książką zachwycona. Gratuluję autorce wspaniałej powieści i zachęcam was do sięgnięcia po nią.