Tylko spróbuj! recenzja

Uwielbiam, kiedy w książkach, nawet w thrillerach, są wątki kulinarne. Kuchenne rewolucje bohaterów czy to na słodko, czy na wytrawnie wprawiają mnie w błogi nastrój. Sama też lubię gotować i wypróbowywać nowe przepisy, ale akurat pieczenie słodkości wychodzi mi średnio, zdecydowanie wolę je kupować i wcinać niż wykonywać. Nie mam cierpliwości w ich przygotowaniu w przeciwieństwie do Maliny, głównej bohaterki Tylko spróbuj!.

Malina to dziewczyna, która w pewnym momencie zaczęła mieć w życiu ostro pod górę. Wraz z siostrą nagle zostały same w ogromnym domu, bo rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Musiały szybko dorosnąć, by się utrzymać, mieć gdzie mieszkać i po prostu żyć. Malina zdobyła pracę przedstawicielki medycznej, jednak ciąg niekorzystnych wydarzeń doprowadził ją na skraj wytrzymałości. Rzuciła pracę i postanowiła zająć się rozwijaniem swojego marzenia i przekuwaniem go na rzeczywistość. Zapisała się na kurs cukiernictwa, do którego zawsze czuła ciągoty. Znalezione przepisy babci dodają jej sił, ale czy planów nie zniweczy okropny nauczyciel i farmaceuta w jednej osobie? Dawid jest nie tylko zarozumialcem, ale mistrzem wbijania szpilek – szybko i celnie.
Co zrobi dziewczyna?
Czy będzie dążyła do realizacji marzenia za wszelką cenę?

Debiut Patrycji Sawiuk jest klimatyczny i słodko-gorzki, czasem słodko-kwaśny, momentami cierpki i ostry jak papryczka chili. Dylematy, trauma po stracie najbliższych, przeszłość, która złamała serca, poszukiwanie sensu życia i swojego miejsca na ziemi to niektóre tematy poruszane pod osłoną dekoracyjnych tortów i misternych makaroników. Jest więc to powieść obyczajowa i do śmiechu i do łez z przesłaniem oraz romansem. Wszystko to zostało przez Autorkę podane na ładnym talerzu, wykwintnie i smacznie. W tej historii próżno szukać zakalca. Wątek miłosny napisany jest humorystycznie, ale też i bez zbędnych szczegółów dając pole wyobraźni. Wyczuwa się napięcie między parą a kąśliwe uwagi Dawida i pyskate odpowiedzi Maliny nadają wątkowi odpowiedniej lekkości.

Debiut bardzo mi się podobał. Szczególnie ujął mnie sposób, w jaki Autorka opisywała proces pieczenia ciast i robienia deserów. Nie tylko ślinianki rozpoczęły wzmożoną pracę, ale też można było odczuć cały czasem skomplikowany proces jako tworzenie artystycznego dzieła. Nigdy nie patrzyłam na to w ten sposób, ale rzeczywiście, do wypieków trzeba poczuć miętę i prawdziwą miłość, by z delikatnością i wyczuciem skomponować właściwe smaki.
A teraz, nie wiem, jak Wy, ale ja idę skonsumować muffinkę – koniecznie z malinami.