Dziewczyna, która czuła zbyt mocno recenzja

Po książki Moniki Cieluch sięgam już w ciemno! "Dziewczyna, która czuła zbyt mocno" utwierdziła mnie, tylko w tym przekonaniu.

London nie miała łatwego życia, ale mimo to zawsze stara się służyć pomocną dłonią i czasem. Dziewczyna skrywa wiele tajemnic, dlatego idealnym kamuflażem stanowi dla niej makijaż i za duże ubrania, które w pewnym stopniu pomagają dziewczynie nabrać pewności siebie i poradzić sobie z otaczającym ją światem.

Jared jest żołnierzem - tak jak jego ojciec postanowił oddać swoje serce armii. To nie podoba się bardzo bratu Jareda, Taylerowi, który uważa że już dawno powinien się ustatkować i założyć rodzinę.

Kiedy Jaredowi wpada w oko London, Tyler za wszelką cenę, chcę uronić dziewczynę przed złamanym sercem, ale czy można zapobiec miłości?

"Powiedziała coś, co przykuło moją uwagę:to, jak traktujemy ludzi starszych, niedołężnych, schorowanych, pokazuje, jakimi jesteśmy ludźmi, jak nas wychowano. Trudno było się z nią nie zgodzić"

Już dawno nie wylałam tyle łez przy książce, to było istne tsunami emocji. Bardzo ciężko było mi się pozbierać po "Dziewczyna, która czuła zbyt mocno". Monika Cieluch, nie boi się poruszać trudnych tematów w swoich książkach, dlatego i tą książkę czytałam z zapartym tchem, szczególnie że od początku, aż do samego końca usłana jest przepięknymi cytatami, które niejednokrotnie zachęcającą nas do refleksji i podzielenia się z szerszym gronem czytelników.

"W tej chwili zrozumiałem coś bardzo istotnego: przegrałem ważną, jeśli nie najważniejszą, walkę w swoim życiu. Pokochałem, wiedząc, że nigdy nie powinien tego robić."

Książkę pochłonęłam strona po stronie, dlatego za każdym razem, kiedy musiałam odłożyć ją na półkę, czułam, jak moje serce rwie się na kawałki. Nie chciałam się rozstawać z bohaterami. Najbardziej z London, bardzo się do niej przywiązałam.

"Była przyszłością, o którą chciałem walczyć."

Historię poznajemy z perspektywy trzech bohaterów London, Jareda i Taylera. Przyznam Wam szczerze, że nie spodziewam się takiego obrotu. Zazwyczaj mam okazję poznać myśli, tylko dwóch postaci, ale wprowadzenie trzeciego bohatera nie wywołało chaosu. Wręcz przeciwnie - sprawiło, że książka stała się jeszcze bardziej intrygująca.

"Ludzie z taką łatwością potrafią ranić drugiego człowieka, ani przez chwilę nie zastanawiając się nad tym, z czym mierzy się atakowana przez nich osoba."

Bohaterowie są bardzo życiowi, można by rzec, że w pewnym stopniu można się z nimi utożsamić, a już w szczególności z ich uczuciami, bądź nie dającymi im spokoju problemami i zmartwieniami.

Moja ocena 10/10 Czekam z niecierpliwością na kontynuację, ponieważ na końcu autorka zostawia czytelnika z tykającą bombą, która w drugim tomie może eksplodować.

Dziękuję za egzemplarz Wydawnictwo Amare!