Cios za cios recenzja

W wesołym miasteczku zostają znalezione zwłoki młodej kobiety, które ułożono w dość specyficzny sposób. Sprawą zajmuje się komisarz Wiśniewski. Nie przypuszcza jednak, że to nie była pojedyncza zbrodnia i jak daleko w przeszłości zostały zapoczatkowane te tragiczne wydarzenia.

Dagmara Zatorska razem ze swoim przyjacielem otwiera biuro detektywistyczne. By nie martwić jej rodziców mają zajmować się wyłącznie przestępstwami gospodarczymi. Trag chce, iż do dziewczyny przychodzi znajoma jej matki, prosząc, żeby ta zajęła się sprawą zabójstwa jej córki.

Czy te śledztwa coś ze sobą łączy? Jaki będzie ich finał?

Narracja została poprowadzona na różnych płaszczyznach, co jak zawsze pozwala dogłębniej rozeznać się nie tylko w opisywanych wydarzeniach, ale także lepiej poznać bohaterów i motywy ich postępowania. Ciekawym zabiegiem okazało się umieszczenie na końcu fragmentów pamiętnika mordercy, dzięki czemu potrafimy niejako wniknąć w jego myśli czy przeżycia. Styl autorki jest prosty, lekki, ale potrafiący zaintrygować czytelnika oraz zawierający w sobie dawkę różnorodnych informacji. Akcja rozwija się dynamicznie, nie brakuje w niej zwrotów lub napięcia, którymi charakteryzują się kryminały. Choć fabuła początkowo biegnie dwutorowo, w końcu odnajdujemy punkt styczny oraz możemy dopasować do siebie wszystkie elementy tej układanki.

Pisarka bardzo duży nacisk kładzie na warstwę psychologiczną swoich książek, co wychodzi jej doskonale. Tutaj także odnajdziemy wiele kwestii, które mogą zdeterminować życie człowieka lub wpłynąć na jego zachowanie. Strata bliskiej osoby, trauma, brak zrozumienia i akceptacji czy w końcu inspirowanie się zdegenerowanym umysłem.

Twórczość Agnieszki Peszek znam od samego początku. Gdy tylko sięgnęłam po lekturę "Przez pomyłkę" przepadłam i tak było z każdą kolejną pozycją. Autorka jeszcze mocniej rozwinęła swoje pióro, oraz udowodniła, że jej wyobraźnia naprawdę nie ma granic. Potrafi również znakomicie grać na emocjach odbiorcy niczym wirtuoz na swoim instrumencie, a jej "czarne charaktery" są nie tylko wyraziste, ale też mogą wywoływać sprzeczne odczucia. To dla mnie jest mistrzostwem samym w sobie.